Bir keresinde bir tartışma esnasında akrabam şöyle dedi ''Bir Türk Almanya'da bir hastahaneye gitmiş herkesi çok iyi iyileştirdiklerini görünce şaşırmış bir doktora sormuş nasıl bunu yapabiliyorsunuz. Bu ilim nasıl gelişti sizde bu kadar? Doktor gel benimle deyip onu bodrum katına götürmüş. Orada bir kaç kişi devamlı Kur'an okuyormuş. Bak demiş, biz Kur'an sayesinde hastaları iyileştirebiliyoruz''
Sordum ''Hangi hastahaneymiş o?''
''Orasını bilmiyorum''
''Bunu siyah arka plana beyaz punto harflerle yazılmış bir Facebook capsinde mi gördün?''
''E-evet''
''Anlıyorum.''
İnsanların bir şeyi doğru kabul ederken, inanırkenki yaklaşımları bazen çoook ilginç olabiliyor. Buna neden inandı ki? Sadece hikayenin İslam'ı yüceltttiğini düşündüğü için mi? Yoksa bu hikayeye inanıyor olmasının onu küçük düşürebileceğini bilmediği için mi? Ya da her ikisi birden?
Çünkü buna inanması için bir Hristiyan(veya dinsizin) Kur'an okuyarak hastaları iyiletirdiği yani İslam'ın kesinkes Allah'ın meşru dini olduğunu ve Kur'an okuyanlara yardım ettiğini tecrübe edip(bayağı deneysel bir biçimde) buna rağmen Müslüman olmadığına inanması gerekiyor. Ya da bunu hiç düşünmemesi. Kendisi deneyince karşılık görüp göremeyeceğine girmiyorum bile.
Rasyonel düşünmeyi engelleyen unsurlar neler acaba?
