Beton temelinde taşlaşan bir yapıdır. Taşlaşma seviyesi artarak gider. Geçmişte her zaman taş yapılar bugünkünden farklı olarak kemerler kullanılarak yapılabilmiştir. Bu kullanılan taşların sıkışmasıyla oluşturulan inşaat tekniğidir. Yani taşlar üzerinde çekme (uzama) gerilmesi bulunmaz arasında birleştirici killi karışımlar kullanılmıştır. Çekme gerilmesi ancak betonarme (içinde demir bulunan beton) veya çelik yapılar bulununcaya kadar mümkün olmamıştır. Betonun temelde malzemesi kil ve alçı taşıdır. Bunların kristal yapısı içinde doğal olarak çıkarıldıkları ortamda su molekülleri bulunur. Yüksek sıcaklıklarda bu su uzaklaştırıldığında kristal oluşturma üzere suyu bekleyen bir yapıya dönüşür. İnşaat sırasında beton oluşturulurken agrega ile birlikte yapılan karışım su ile temas etmeye başlamasıyla suyu yapısına katarak birbiri ile birleşir. Ortak kullanılan su molekülleri bu yapıyı sağlamlaştırır. Bu şekilde beton oluşur. Demirin de bu yapıdaki çekme gerilmelerini karşılamak üzere eklenmesiyle bugünkü yapılar ortaya çıkar. Geçmişteki yapıların çekme gerilmelerini karşılayacak bir malzeme bilgisi olmayışı sebebiyle genelde kemer biçiminde yapılırlardı. Veya yekpare kayalardan oluşturulmuş kirişler ile kapı gibi girişlerin üstü düz geçilebilirdi. [1]
Kaynaklar
- thumbs.dreamstime.com. Eski Taş Yapı Örneği. Alındığı Yer: thumbs.dreamstime.com | Arşiv Bağlantısı
