Evrimsel süreçte amitoz bölünme tipinin özelleşmesiyle mitoz bölünme dediğimiz yöntem evrimleşmiştir. Açıkçası, amitoz bölünme üzerinde yapılacak ufak değişiklikler sonucu mitoz bölünme elde edilebilir. Yani amitoz, mitozdan ilkel olmakla beraber bir o kadar da benzerdir.
Ökaryotların evrilmesi ile DNA yapısı, çekirdek zarı gibi koruyucu bir unsurun evrimleşmesi sonucu çok daha büyük ve rahat bir şekilde üretilebilmeye başlamıştır. Bu da dairesel ve sıkışık DNA yapısı yerine doğrusal ve düzgünce paketlenmiş bir DNA yapısının evrimleşebilmesine izin vermiştir. Ancak DNA'nın bu şekilde karmaşıklaşması, daha fazla bilginin daha etkin bir şekilde depolanmasını sağlasa da üreme sırasında bu materyalin çoğaltılmasına engel olmaktadır. Bu da mitoz bölünmenin evrilmesine sebep olmuştur. Çünkü mitoz, aslında amitozun kontrollü ve aşamalı halidir.
Ancak aynı zamanda mitoz risklidir çünkü aslında ata birey ile tıpatıp aynı genlere sahip olmak göründüğü kadar iyi değildir. Eğer ki popülasyon içerisine ölümcül bir virüs ya da salgın hastalık girecek olursa, genetik çeşitlilik neredeyse hiç olmayacağından çok sayıda ölüm ve kitlesel yok oluş olacaktır. Bundan dolayı da mayoz bölünme evrilmiştir. Mayoz da aslında arka arkaya geçirilen iki mitoza benzer. Sadece kromozomların dağılımı ve çoğaltılması kademeleri farklıdır.
Yani bu bölünmeler birbirinden evrildiği için temelde benzerdirler. Üremelerin evrimi hakkında daha detaylı bilgi için bu Evrim Ağacı yazısını okuyabilirsiniz.
