KÜTLENİN YENİ TANIMI

Bilimsel çalışmalar ve günlük hayattaki tüm şeylerde tutarlı, doğru ve genel ölçüm birimlerine ihtiyaç vardır. SI ( Uluslararası Birim Sistemi) bunun için vardır. Ek olarak farklı kişiler tarafından yapılan yapılacak ölçümlerin birbiriyle uyuşması da zorunludur.

Zamanın birimi olan saniye; temel enerji düzeyindeki sezyum-133 atomunun aşırı ince seviyeleri arasındaki geçişler sırasında yayılan radyasyonun 9.192.631.770 kez salınması sırasında geçen zaman olarak tanımlanmıştır. Uzunluğun birimi olan metre ise ışığın boşlukta hareket ederken 1/299.792.458 saniyede aldığı yol olarak tanımlanmıştır. Kütle'nin birimi olan kilogram ise fiziksel bir nesne üzerinden tanımlanmaktaydı. İsmi Grand K'dir. Platin ve İridyumdan oluşur. Standart oluşturulması için birçok kopyası yapılmıştır. Paris'te özel bir uluslararası büroda üç kat hava geçirmez kavanozun altında tutulur ve her 40 yılda bir kütlesi diğer kopyaları ile karşılaştırılırdı. Gerçekleştirilen ölçümlerde çeşitli farklılıklar gözleniyordu. 1996 ve 1998 karşılaştırmalarında da etkili farklılıklar gözlendi.

Sonrasında bilim insanları bu konunun üzerine kütleyi, doğada bulunan bir sabit ile kütleyi tanımlamak istediler. Burada çözüm Planck sabiti olmuştur. Planck sabiti bir fotonun enerjisini frekansına bağlar ve E=hv bağıntısı ile tanımlanır ve Einstein'ın E=mc^2 formülü ile doğrudan ilişkilidir. Planck sabiti, Prof. Dr. Schlamminger ve arkadaşları tarafından kütlesi bilinen bir cisim, terazi, manyetik alan içinde hareket eden bir bobin kullanarak hesaplanmıştır. Elektromanyetik kuvvet üzerinden Planck sabitini milyarda otuz dört hata payıyla hesaplamışlardır (6,62607015× 10−34 joule -hertz −1 (veya Joule-saniye)). Planck sabitinin bu denli küçük bir hata payı ile ölçülmesi temel kütle biriminin de çok küçük bir hata payıyla tanımlanmasına yardımcı oldu. Bu tanım değişikliliği beraberinde bazı birimleri etkilese de teorik olarak herhangi bir yerde herhangi bir kişinin kesin ölçümler almasını sağlar.