Neden daha sıcak cisimler daha kısa dalga boyunda ışıma yaparlar?

Şöyle düşünelim: Bir cismin içindeki atomlar sürekli hareket eden, biraz da sakar birer parti müdavimi gibidir. Cisim ne kadar sıcaksa, bu partideki müzik o kadar hızlı çalar ve atomlar da o kadar enerjik ve çılgınca dans eder. Bu curcunada sürekli birbirlerine çarparlar. Bu çarpışmalar, atomların elektronlarını bir üst enerji seviyesine, yani adeta "bir anlığına sahneye fırlatır". Ancak elektronlar orada kalmayı pek sevmezler, çünkü orası kalabalık ve dengesizdir. Hemen eski, konforlu yerlerine dönmek için üzerlerindeki fazla enerjiyi bir foton, yani bir ışık parçacığı olarak dışarı "tükürürler". Partinin ateşi ne kadar yüksekse (yani cisim ne kadar sıcaksa), elektronların fırlattığı bu enerji paketi de o kadar büyük olur. İşte bu yüksek enerjili fotonlar, yüksek frekanslı ve dolayısıyla daha kısa dalga boylu ışık demektir. Yani cisim ısındıkça, atomlarının partisi de sakin bir lounge dinletisinden, yüksek tempolu bir rock konserine döner.

Bu durumun dedikodudan ibaret olmadığını, evrenin bu konuda oldukça net kuralları olduğunu da belirtelim. Fizik camiasının aksi ve kuralcı üyesi Wien Amca'nın Kayma Yasası der ki, bir cismin yaydığı ışımanın en parlak olduğu dalga boyu (), onun mutlak sıcaklığı (T) ile ters orantılıdır (). Yani yasa diyor ki, "Sıcaklık artarsa, dalga boyu kısalır. İtiraz istemem.". Soğuk cisimlerin neden kısa dalga boyunda ışıma yapmadığına gelirsek; bu, uykulu bir kediden olimpiyat rekoru kırmasını beklemek gibidir. Soğuk cismin atomları o kadar miskin ve düşük enerjilidir ki, kısa dalga boyu gibi yüksek enerjili fotonlar üretecek "taakatleri" yoktur. Onlar anca esnemek gibi uzun ve tembel dalga boyları yayabilirler. Yani her şey atomların o anki ruh haline ve enerji seviyesine bağlı.^[1][2]