DNA'nın kendisini bir sonraki nesle aktarma eğilimi, bilinçli bir tercih değil, biyolojik süreçlerin ve evrimsel mekanizmaların doğal bir sonucudur. Canlılık, temelinde kalıtım ve çoğalma üzerine kuruludur. DNA, bir canlının tüm genetik bilgisini taşıyan yapıdır ve organizmanın gelişiminden, işleyişine kadar her şeyi yönlendirir.
Canlılar, hayatta kalabildikleri ve üreyebildikleri sürece genetik bilgilerini gelecek nesillere aktarırlar. Bu aktarım, doğal seçilim yoluyla şekillenir. Yani çevre koşullarına uyum sağlayabilen bireylerin genetik yapıları, daha fazla yavru üretme şansı elde eder ve bu bireylerin DNA’ları bir sonraki nesillere geçer. Bu süreçte, başarılı şekilde çoğalabilen DNA dizilimleri nesiller boyunca korunur ve yaygınlaşır.
Dolayısıyla DNA’nın kendisini aktarma eğilimi, canlıların çoğalma yeteneği ve doğal seçilim sayesinde ortaya çıkan evrimsel bir zorunluluktur. Bu eğilim, canlıların soylarını sürdürmelerini sağlar ve yaşamın devamlılığını mümkün kılar.
