Yalnız kalabilmek bana kalırsa, sadece insanın kendi içsel doğasında yaşadığı bir olay. Esasında, şehir hayatında yaşamını sürdüren hiçbir insan, istese de yalnız kalamıyor. Yani, eğer kendini yalnız hissediyorsan yüksek ihtimalle çok yüksel ihtimalle standart hayatındaki eksikliklerin sende yüksek ihtiyaç duygusu doğurmasındandır.
Örneğin, John Cacioppo isimli sosyal nörobilim uzmanı yaptığı bir araştırmada; yalnızlığını iddia eden insanların büyük çoğunluğunun aslında yalnız olmadıklarını ispatlamış. Öyle ki, kendini yalnız diye tanımlayan bu insanların gözlemlenen 3 ortak duygu ve tavrı ağır basmış.
Çevresiyle olan ilişkilerinde takdir görme ve onaylanma ihtiyacı, hayatın gidişatından tüm tanıdıkları içerisinde geride kalma korkusu, birde aslında insanı hayatını yaşanabilir hale getiren umut, hayal kurma gibi rahatlatıcı aktivitelere girememe korkusu. Yani, bunu kendi isteği ile kendinden uzak tutuyor.
Kısaca, günümüzde yalnızlık hissi bir nebze depresyon belirtilerinden olabilir. O da , eğer bünyeniz sosyal aktivitelere uyum sağlayabilecek düzeydeyse birkaç gün, onu tetikleyen ciddi psikolojik sorunlarınız var ise 2 yıla kadar sürebilir.
Merak etme bu günlerde geçecek =)
Kaynaklar
- Yazar Yok. İçsel Yalnızlık. (28 Nisan 2020). Alındığı Tarih: 28 Nisan 2020. Alındığı Yer: Bağlantı | Arşiv Bağlantısı
