Duygulara evrimsel bakacak olursak, duygular 2 temel amaca hizmet eden ve beynimiz tarafından verilen biyokimyasal reaksiyonlardır. Bu 2 temel amaç türün devamlılığını sağlamak(üremek) ve hayatta kalmaktır. Örneğin korku duygusu geçmiş dönemdeki atalarımızın potansiyel avcılardan korunmak üzere geliştirdiği bir tepkidir ve şüphesiz ki hayatta kalma durumuna hizmet eder. Bence bu evrimsel bakışı en çok destekleyen durum sadece insanların değil hayvanların da duyguya sahip olmasıdır. Hayvanlar da bizler gibi gelişen ve evrimleşen varlıklardır, dolayısıyla üremeye ve hayatta kalmaya hizmet etmelerinden doğal bir durum yoktur. Eğer bana neden günümüzde bu durum dramatize edilmiş diye sorarsan sana şüphesiz ki toplum yaşamının ve dinlerin normlarından bahsedebilirim. Örneğin korku günümüzde toplum tarafından bir zayıflık olarak görülse de muhtemelen daha korkak atalarımız sayesinde türümüz devamlılığını sağladı. Aynı şekilde doğada partnerinin kendi birlikteliği bittikten sonra başkasıyla birlikte olmasından dolayı kıskançlık krizlerine girip kişilere zarar veren bir hayvan da göremezsin. Kişinin bunu yapmasının sebebi toplum tarafından zayıf görülecek olmasıdır. Çünkü türümüzün sosyal normları o kadar gelişmiştir ki türümüzün ana hedeflerine hizmet eden olayları denetleme veya eleştirme boyutuna erişmiştir. *Yazdıklarım bilimsel bir yazı değildir ve bilimsel araştırmalarımla kendi fikirlerimin harmanlanmasıdır* [1]
Kaynaklar
- C. Darwin. İnsanda Ve Hayvanlarda Duyguların İfade Edilmesi.
