Oldukça makul bir argümandır. Pascal kumarı yalnızca ateistlerin kullanabileceği bir argümandır. Dinde tanrının varlığı zaten mevcut olarak kabul edilir ve şüphe içermez . Olup olmadığı belli olmayan bir tanrıya ibadet etmek saçmadır. Pascal Argümanını incelediğimizde ve beyin fırtınası yaptığımızda sanılanın aksine oldukça kompleks bir argümandır ve üzerine felsefe bile yapılabilir. Argüman tamamen şunu içerir:
1. Durum : Dünyada yaşamını sürdüren inançlı ve inançsız iki insan da tanrının yokluğunda hiçbir zarara uğramaz. Fakat dikkat edilmesi gereken nokta ikisinin kâra da geçemez oluşudur. Çünkü burada anlamsızlıktan bahsediyoruz. Birinin neye göre kime göre kâr yaptığı oldukça tartışmaya açıktır. Burası oldukça felsefi bir nokta .İşin sonuna gelelim. En sonunda ikisinin de hiçliğe gitmesi ve herşeyle bağlantılarının kopması durumu yaşanacaktır.
2. Durum: Dünyada yaşamını sürdüren inançlı ve inançsız iki insan tanrının varlığında kesinlikle eşit değillerdir. Bunun sebebi inançsız olanın sonsuz ceza çekmesi inançlı olanın ise tam tersi sonsuz ödüllendirilmesidir .
Argümanda inançsız kişi hiçbir zaman kâra geçemez. Bunun birinci sebebi tanrının yokluğunda bu kişinin anlamsızlıkta ,hiçlikte oluşudur. Tamamen felsefidir. İkinci sebebi tanrının varlığında zaten inanmıyor oluşu ve sonsuz zarara geçmesidir.
İnançlı kişiye baktığımızda tanrının varlığında sonsuz kâra geçtiğini yokluğunda ise inançsız insan gibi ne kâr ne de zarar yaptığını görebiliriz.
Tanrının yokluğunda inançlı veya inançsız farketmeksizin kimse kâr yapamaz ve zarara uğrayamaz.
Tanrının varlığında yalnızca inançlı insan kâr yapabilir.
