Bilim Terimleri Sözlüğü

İki veya daha fazla devre arasındaki elektrik enerjisi aktarımını elektromanyetik indüksiyonla sağlayan cihazlardır.[1] Trafo olarak da bilinir. Trafolar, doğru akım devrelerinde değil alternatif akım devrelerinde kullanılır. Genellikle bir elektrik devresindeki akımı ve gerilimi yükseltme veya azaltma, elektrik enerjisinin dağıtımı ve aktarımı gibi amaçlar için kullanılır.

Transformatörlerin çalışma prensibi, elektrik enerjisinin bir iletkenden diğerine manyetik akı vasıtasıyla iletilmesidir. Transformatörün yapısı basitçe iki bobinden ve nüveden oluşmaktadır. Nüvedeki bobinlerden birinin üzerine gerilim uygulandığında bir manyetik akı oluşur. Oluşan manyetik akının yönü ve şiddeti sürekli değişir. Bu manyetik akı, çıkış bobini üzerinde bir gerilim indüklenmesini sağlar.

Özetlemek gerekirse, ilk bobine uygulanan gerilimden bir manyetik alan meydana gelir ve bu manyetik alan sayesinde diğer bobine enerji aktarımı sağlanmış olur. Transformatördeki çıkış (sekonder) sarım sayısı giriş (primer) sarım sayısından fazla ise çıkış gerilimi, giriş geriliminden büyük olur.