Bunu nasıl ifade ettiği önemli. Şayet savunu “Ben böyle olduğuna inanıyorum.”şeklinde ise bunun anlamı şu: Tartışmak istemiyorum. Bu durumda “Herkes dilediğine inanmakta özgürdür.” der noktayı koyarsınız.
Yok şayet bunu “bilmek” fiili ile birlikte kullanıyorsa, o zaman ispata davet edersiniz. İspat yükü sizin değildir, iddia sahibinindir. Aksini ispat derdine düşmeyin.
Gülümsemeyi de ihmal etmeyin. Çünkü, tamamen sizi ilgi duyduğunuz alana yöneltmek amacıyla ve ters psikoloji uygulayarak yönlendirme derdine düşmüş de olabilir. Buna siz karar vereceksiniz.
Sonuçta herkesin yanlış bir alan seçmiş olma olasılığı da vardır. Hele ki meslek seçiminde ağırlıklı bir çoğunluğun, yıllar sonra da olsa “keşke” dediği ülkemizde.
Ne yazık ki bunun sorumlusu da biziz. Öğretmenler…Umutsuzluğa kapılmayın. Cehalet sessiz sedasız, gerçekler bağıra bağıra gelir. Umutsuzluk yasak!
