York Üniversitesi ve İtalyan Ulusal Sağlık Enstitüsü araştırmacıları, DEHB'nin obeziteye fiziksel aktiviteyi azaltarak dolaylı yoldan katkıda bulunduğunu ve bu ilişkinin şehir yaşam koşullarından etkilendiğini ortaya çıkardı. 915 ABD şehrinden toplanan verilerde, büyük şehirlerde hem obezite hem de DEHB oranlarının daha düşük olduğu görüldü. Fiziksel aktivite imkanları az olan ve gıda güvensizliği yüksek şehirlerde DEHB-obezite bağlantısı güçlenirken, zihinsel sağlık hizmetlerine erişim ve eğitim seviyesi yüksek şehirlerde bu bağlantı zayıflıyor. Bulgular şehir düzeyinde müdahalelerin DEHB'li çocuklarda obezite riskini azaltmada önemli olduğunu gösteriyor.

Columbia Üniversitesi ve Harvard araştırmacıları, gen terapisindeki temel zorluğu aşan evoCAST adlı yeni gen düzenleme aracını geliştirdi. Sistem, insan genomuna tam gen dizilerini istenilen yerlere %30-40 verimlilikle yerleştirebiliyor ve kromozomu kırmadan çalışıyor. Bakterilerdeki "zıplayan genler" sisteminden yola çıkarak geliştirilen araç, yapay evrim tekniğiyle yüzlerce nesil boyunca geliştirildi. Bu yenilik özellikle kistik fibrozis ve hemofili gibi binlerce farklı mutasyonla oluşan hastalıkların tedavisinde tek bir gen terapisiyle çözüm sunabilir.

Washington Üniversitesi araştırmacıları, dikkat ve uyanıklık durumlarındaki beyin bağlantılarının düzenlenmesinde şaşırtıcı bir keşif yaptı. Norepinefrin gibi kimyasalların nöronlar üzerinde doğrudan etki ettiği düşünülürken, aslında astrositler adlı beyin hücrelerinin aracılık ettiği ortaya çıktı. Astrositler norepinefrin sinyalini algılayarak ikinci bir kimyasal üretip sinapslar üzerinde etkili oluyor ve böylece beyin bağlantılarını yeniden şekillendiriyor. Bu bulgu DEHB ve depresyon tedavisinde kullanılan ilaçların etki mekanizmalarının yeniden incelenmesi gerektiğini gösteriyor.

Kobe Üniversitesi araştırmacıları, bizmutun topolojik malzeme sınıflandırmasındaki karışıklığın nedenini ortaya çıkardı. Kristal yüzeyindeki gevşeme etkisiyle malzemenin yüzeyi topolojik özellik gösterirken iç kısmının topolojik olmadığı tespit edildi. Bu durum "topolojik blokaj" olarak adlandırılan yeni bir fenomen olarak tanımlandı ve yüzey-iç yapı uyumluluğu prensibinin kırılabileceğini gösterdi. Bulgular sadece bizmutla sınırlı kalmayıp diğer malzemelerde benzer durumların araştırılması gerektiğini ortaya koyuyor.

29 Mayıs 2025’te Nature dergisinde yayımlanan yeni bir çalışmaya göre, gökbilimciler Samanyolu Galaksisi’nde daha önce rastlanmamış bir gök cismi keşfetti. Bu cisim, hem radyo dalgaları hem de X-ışınları yayıyor ve bu yayılım düzenli aralıklarla – her 44 dakikada bir – gerçekleşiyor. Curtin Üniversitesi’nden Ziteng Andy Wang’a göre bu tuhaf cisim, güçlü manyetik alanlara sahip ölü bir yıldız olabilir: örneğin bir nötron yıldızı ya da beyaz cüce. Ancak ekibin verileri, bunun daha önce hiç gözlenmemiş egzotik bir gök cismi olabileceğini de gösteriyor. ASKAP J1832−091 olarak adlandırılan bu nesne, Dünya’dan yaklaşık 15.000 ışık yılı uzaklıkta bulunuyor. NASA’nın Chandra X-ışını Gözlemevi, bir süpernova kalıntısını incelerken bu X-ışını sinyallerini tesadüfen yakaladı. Veriler daha sonra NASA’nın emekli Spitzer Uzay Teleskobu’ndan gelen kızılötesi ve Güney Afrika’daki MeerKAT radyo teleskobundan gelen radyo verileriyle birleştirildi. Bu gök cismi yaklaşık bir ay boyunca aşırı aktif bir faz sergiledi. Bu süre dışında herhangi bir X-ışını yayımı gözlemlenmedi. Bu durum, evrende bu türden daha fazla gök cisminin gizli olabileceği anlamına geliyor. Wang’ın açıklamasına göre bu keşif, gökbilimin önünde iki olasılık açıyor: Ya tamamen yeni bir gök cismi türüyle karşı karşıyayız ya da bildiğimiz bir yıldız türü, ilk kez bu şekilde bir davranış sergiliyor. Evrenin keşfedilmemiş sırlarını ortaya çıkarmaya devam eden gökbilimciler için bu tür bulgular, sadece evrenin yapısını değil, aynı zamanda temel fizik yasalarını daha iyi anlamamızı da sağlayabilir.