Plymouth Üniversitesi ve Plymouth Deniz Laboratuvarı’nın yürüttüğü yeni bir araştırmaya göre, 2003-2022 yılları arasında okyanusların %21’inden fazlası önemli ölçüde karardı. Bu kararma, deniz yaşamının büyük kısmının bulunduğu ve fotosentez için güneş ışığının gerekli olduğu fotik bölgenin derinliğini azaltarak ekosistemleri tehdit ediyor.
NASA’nın uydu verileriyle yapılan analizler, bazı bölgelerde bu ışıklı katmanın 50 ila 100 metreye kadar sığlaştığını gösteriyor. Kararma, kıyı bölgelerinde tarım kaynaklı besin ve tortu akışıyla, açık denizlerde ise alg patlamaları ve deniz yüzeyi sıcaklıklarındaki değişimle ilişkilendiriliyor.
Araştırmacılar, fotik zonun daralmasının ışığa bağımlı canlıları yüzeye zorladığını, bunun da gıda ve yaşam alanı için rekabeti artırarak deniz ekosisteminde ciddi değişimlere yol açabileceğini belirtiyor. Okyanusların kararması, oksijen üretimi, gıda kaynakları ve iklim düzenlemesi gibi hayati fonksiyonları da riske atabilir.
Evrim Ağacı
