Dizinin ilk sezonunu izlemeyi dün (31 Kasım 2024 Perşembe günü) bitirdim, neden 2 yıl beklediğimi anlamış değilim cidden. Ayrıca dizi incelemesini yazmak için Evrim Ağacı'na girdiğimde bu dizi ile ilgili bir inceleme yazısı göremedim, buna da ayrıca şaşırdım. Madem bu dizi ile ilgili ilk inceleme yazısı olacak, biraz dizi hakkında konuşmak istiyorum.
Dizinin 2. sezonu 17 Ocak 2025'te yayımlanmaya başlayacak, yeni sezon için 2 sene bekletmiş olmaları da can sıkıcı tarafı. Apple TV+ yapıyor sanırım böyle şeyler genelde. Fakat bu dizi için, dizinin ilk sezonunun finali için 2 sene çok fazlaymış. 2 senede dizinin ilk sezonundaki bazı bilgileri unutmak muhtemel ve ilk sezon finali öyle bir final ki... "Ulan dizi burada mı bitirilir!?" diyesi geliyor insanın. Diziyi çıkar çıkmaz izleyenler için can sıkıcı olmuştur bu durum epey. Ben bu diziyi yeni sezon çıkmadan 2-3 ay önce izlemiş olmama rağmen bu 2-3 ay nasıl geçecek, onu düşünüyorum. Geçecek artık bir şekil :)
Filmin konusundan bahsetmek istiyorum biraz. Filmin ilk bölümü genç, kızıl saçlı bir kadının bir odada mahsur kalmasıyla başlıyor. Penceresiz 4 duvar içerisinde sıkışık kalmış bir kadın ve odanın ortasında bir masa. Masanın üzerinde de ses çıkaran bir cihaz var. Cihaz aniden çalışmaya başlıyor ve oldukça felsefik şekilde "Sen kimsin?" sorusunu soruyor. Odada ayrıca bir kapı da var, kadın o kapıyı yumruklamaya başlıyor ama nafile. Açan kimse yok. Ses konuşmaya devam ediyor ve ona anket yapma konusunda ısrarlı şekilde sözlerine devam ediyor. Bu anket 5 sorudan oluşuyor ve karşı tarafın ismi gibi çok temel sorulardan oluşuyor fakat sorular soruldukça bizim kadın karakter ismini dahi hatırlamadığını fark ediyor. Çok etkili bir başlangıç!
Kendisine ait hiçbir bilgiyi hatırlamamasının bir sebebi var: Bir ameliyat ile beyne implant yerleştirme sonucunda iş ve özel yaşam birbirinden tamamen ayrılmış durumda. Evet bu senaryo bir yerden tanıdık geliyordur eminim: Şimdinin Neuralink projesi. Neuralink'in de ilk insan deneyleri başlamış iken bu diziyi izlemek insanın içini ürpertmiyor değil açıkçası. Bir kitle için çip yerleştirmek avantajlı gibi gözükse de bir kitle için insanlık için çok tehlikeli bir buluş. Çip yerleştirmenin ne gibi avantajları olabilir? Şu an çipsiz öğrenemeyeceğimiz bilgileri veya öğrenmesi ayları bulacak bilgileri beynimize saniyesinde aktarabiliriz ve dil öğrenimi gibi temel sorunlar tamamen ortadan kalkmış olur. Böyle düşününce çok güzel bir buluş gibi gözüküyor ama çok tehlikeli yanları da yok değil. Dizi de bize bu kötü yanlarını gösterme konusunda çok iyi iş çıkarıyor. Ya bu çipler kötü kişilerin eline geçerse? Ya bir hacker tarafından hack'lenirse?... "Ya..." vari sorular uzar da uzar. Konuyu çok da saptırmadan dizi hakkında konuşmaya devam ediyorum.
Yukarıda bahsini açtığım teknolojiyi dizide "Lumon" isminde bir şirket kullanıyor ve çalışanların özel hayatlarıyla iş hayatlarını birbirinden ayırıyorlar. Ve buna da "dışsal", "içsel" isimlerini vermişler. İçsel tarafları iş içindeki hayatları, dışsal tarafları ise özel hayatları. İş hayatındaki hallerinin dışsallarından haberi yok, dışsalların ise içsellerden... Severance kelimesi ise "ayrılma" anlamına geliyor. Dizi için seçilebilecek en iyi başlıklardan olmuş. 9 bölüm boyunca bu bilgiler ışığında gelişen olayları izliyoruz.
Dizinin konusu kadar oyunculuklar da mekan tasarımları da çok başarılı.
Dizi ilk sezon itibariyle çok sürükleyici şekilde ilerledi benim için, izleyenlerin çok büyük kısmı da bu konuda hem fikir. Ben 3 günde üçer bölüm izleyerek bitirdim. Yeni sezonu da heyecanla bekliyorum.
Dizinin 2. sezonu 17 Ocak 2025'te yayımlanmaya başlayacak, yeni sezon için 2 sene bekletmiş olmaları da can sıkıcı tarafı. Apple TV+ yapıyor sanırım böyle şeyler genelde. Fakat bu dizi için, dizinin ilk sezonunun finali için 2 sene çok fazlaymış. 2 senede dizinin ilk sezonundaki bazı bilgileri unutmak muhtemel ve ilk sezon finali öyle bir final ki... "Ulan dizi burada mı bitirilir!?" diyesi geliyor insanın. Diziyi çıkar çıkmaz izleyenler için can sıkıcı olmuştur bu durum epey. Ben bu diziyi yeni sezon çıkmadan 2-3 ay önce izlemiş olmama rağmen bu 2-3 ay nasıl geçecek, onu düşünüyorum. Geçecek artık bir şekil :)
Filmin konusundan bahsetmek istiyorum biraz. Filmin ilk bölümü genç, kızıl saçlı bir kadının bir odada mahsur kalmasıyla başlıyor. Penceresiz 4 duvar içerisinde sıkışık kalmış bir kadın ve odanın ortasında bir masa. Masanın üzerinde de ses çıkaran bir cihaz var. Cihaz aniden çalışmaya başlıyor ve oldukça felsefik şekilde "Sen kimsin?" sorusunu soruyor. Odada ayrıca bir kapı da var, kadın o kapıyı yumruklamaya başlıyor ama nafile. Açan kimse yok. Ses konuşmaya devam ediyor ve ona anket yapma konusunda ısrarlı şekilde sözlerine devam ediyor. Bu anket 5 sorudan oluşuyor ve karşı tarafın ismi gibi çok temel sorulardan oluşuyor fakat sorular soruldukça bizim kadın karakter ismini dahi hatırlamadığını fark ediyor. Çok etkili bir başlangıç!
Kendisine ait hiçbir bilgiyi hatırlamamasının bir sebebi var: Bir ameliyat ile beyne implant yerleştirme sonucunda iş ve özel yaşam birbirinden tamamen ayrılmış durumda. Evet bu senaryo bir yerden tanıdık geliyordur eminim: Şimdinin Neuralink projesi. Neuralink'in de ilk insan deneyleri başlamış iken bu diziyi izlemek insanın içini ürpertmiyor değil açıkçası. Bir kitle için çip yerleştirmek avantajlı gibi gözükse de bir kitle için insanlık için çok tehlikeli bir buluş. Çip yerleştirmenin ne gibi avantajları olabilir? Şu an çipsiz öğrenemeyeceğimiz bilgileri veya öğrenmesi ayları bulacak bilgileri beynimize saniyesinde aktarabiliriz ve dil öğrenimi gibi temel sorunlar tamamen ortadan kalkmış olur. Böyle düşününce çok güzel bir buluş gibi gözüküyor ama çok tehlikeli yanları da yok değil. Dizi de bize bu kötü yanlarını gösterme konusunda çok iyi iş çıkarıyor. Ya bu çipler kötü kişilerin eline geçerse? Ya bir hacker tarafından hack'lenirse?... "Ya..." vari sorular uzar da uzar. Konuyu çok da saptırmadan dizi hakkında konuşmaya devam ediyorum.
Yukarıda bahsini açtığım teknolojiyi dizide "Lumon" isminde bir şirket kullanıyor ve çalışanların özel hayatlarıyla iş hayatlarını birbirinden ayırıyorlar. Ve buna da "dışsal", "içsel" isimlerini vermişler. İçsel tarafları iş içindeki hayatları, dışsal tarafları ise özel hayatları. İş hayatındaki hallerinin dışsallarından haberi yok, dışsalların ise içsellerden... Severance kelimesi ise "ayrılma" anlamına geliyor. Dizi için seçilebilecek en iyi başlıklardan olmuş. 9 bölüm boyunca bu bilgiler ışığında gelişen olayları izliyoruz.
Dizinin konusu kadar oyunculuklar da mekan tasarımları da çok başarılı.
Dizi ilk sezon itibariyle çok sürükleyici şekilde ilerledi benim için, izleyenlerin çok büyük kısmı da bu konuda hem fikir. Ben 3 günde üçer bölüm izleyerek bitirdim. Yeni sezonu da heyecanla bekliyorum.
