Matrix 3’lemesi (Resurrections’u dıışarıda bırakarak söylüyorum) olarak bilinen serinin ilk filmi. Yönetmen koltuğunda Wachowski kardeşler oturuyor. Matrix konu itibariyle felsefi bir zeminde hareket etmektedir. Özellikle 1980’lerde Derrida’nın Simulakrlar ve Simülasyon kitabından sonra doğan filmlerden birisi. Derrida gerçeklik-hakikat anlayışımızı yeniden gözden geçirmemiz gerektiğini ileri sürüyordu. Wachowski Kardeşler Derrida’dan yeterince nasiplerini almış olmalılar ki hem estetik(biçim) olarak hem de üslup(biçem) olarak harika bir yapıt ortaya koymuşlar. Matrix bunun dışında aynı zamanda bir Teoloji eleştirisidir. Trinity karakterinin hristiyan literatüründeki (baba, oğul, kutsal ruh) teslis inancına atıfta bulunması, Morpheus karakterinin hem mitik bir tanrıya(rüya tanrısı) hem de İsa’nın (Neo) gelişini müjdeleyen Vaftizci Yahya arke-tipine atıfta bulunması, son olarak Neo karakterinin, kendisinde inanmakta güçlük çeken bir İsa motifi olarak karşımıza çıkması teolojik bir düzlemde de hareket ettiğini göstermektedir.
İyi seyirler
İyi seyirler
