Düşünce Mahkemesi

Vicdan en kaba haliyle, insanın fiziki yapısı ile zihin dünyası arasında köprü vazifesi gören ve vücudun hem görünen hem de görünmeyen tarafındaki kadim dengeyi sağlayan bir mekanizmadır. Bu yapı kişinin yaşadığı hayat örüntüleri içinde kendisini – Egosunu- sağlam tuğlarla örülü kapalı bir kutuya koyarak her şeyin üzerinde bir düşünce organının – yani aklın!- tam üzerinde bırakıp, yaşanılmış her şey hakkında yargılama yetisiyle donattığı düşünce mahkemesinde oluşturduğu; jüri, avukatlar, katılan üyelerinde üstünde bir hakim sıfatıyla ilk celseyi başlatır. İster inanın ister inanmayın size kalmış, kişilerin kendi düşünce dünyalarında kurdukları bu mahkeme çok şiddetli ve çetin geçmektedir. – maalesef bunu bilir ama ispat edemem.-

Vicdanın verdiği her karar sağlıklı olmadığı gibi her final doğru sonuçlara gebe değildir. Yukarıda da belirttiğim üzere vicdan hakim sıfatına bürünmüş aklıda hemen emri altına almıştır. Şimdi gelelim bu ikisinin nasıl anlaştıklarına; akıl elindekilerine bakar, beş duyu organına takılan her ne varsa - artık kaç tanesinde kaç veri gelirse işte…- onlardan derlenen dosyayı güzelce, alfabetik ve tarihsel bir sıralama ile hazırladığı klasör içinde hakimin yani vicdanın huzuruna sunar ve en kısa sürede karar bekler çünkü zihin her zaman sabırsızdır.

Vicdan önüne gelen dosyayı iyice inceler ve eğer eğitim ve öğretimi sağlamsa yani nasıl terbiye edilmiş bir et ürününün tadı normal pişmiş bir et ürününden bir tık daha farklı ise her şeyde olduğu gibi bu durum vicdandan çıkacak konunun da tadını etkileyecektir. – yahut tadımızı kaçıracaktır…- Vicdan ve aklı muhteşem bir uyum içinde kullanan etrafına ışık saçan ve onun anlattıklarına, inanan yahut inanmayan herkesin takdirini toplayan yaşamış en güzel insan benim kanaatimce; son peygamber – Alemlere rahmet olarak gönderilen kutlu resul- Hz. Muhammed (S.A.V) dir. Güneşin ve ayın sahibi, son resul olarak onu seçmiş ve kendisini önce hira mağarasında, sonrasında da kendi katında hakiki gerçeğe ulaştırmıştır. Ona emanet gönderilen ve zamanla kendisinin de tüm islam coğrafyasına armağan ettiği en güzel hediye, mucize Kuran-ı Kerim, en canlı ve kalıcı hakikat olarak bugünde isteyen herkesin rahatlıkla ulaşabileceği her yerde varlığını devam ettirmektedir. – Kıyamete kadar eksik olmaması duasıyla!- Alemlerin sahibi Allah (CC.), peygamberimize zaten onun fıtratında da bulunan ışığın daha da aydınlanması için vicdanını dini ilimle aynı zamanda zihnini de –günümüzde daha bir çoğunu ispat edemediğimiz- fen ilimleri vasıtasıyla kendi nur havuzunda yıkamış ve ortaya bugün bile sağlıklı bir şekilde açıklayamadığımız ayet ve sureler kalmıştır.

Az önce söylediğim gibi – hakiki gerçek!- bana gerçeğin hakikati/hakikatsizi olur mu? diye sormayın insanların parmak izleri, damar yapıları ve kan grupları – aynı grup olsa dahi, enzimlerindeki kat sayıları genellikle farklılık gösterir.- nasıl birbirine benzemiyorsa gerçeklikte insandan insana değişmektedir. Aynı soydan gelen hatta birbirine tıpa tıp benzeyen ikizler bile çoğu kez aynı hadiseye farklı yorumlar getirmektedir. Yine de rabbin varlığı gibi gerçekte tek ve değişmezdir, geriye kalanlar sadece ayrıntı ve yanlış yorumlardan ibarettir. – bu durum dün ne ise bugünde aynı kalacaktır. Hatta sözüm ona, gelişmekte olan teknoloji bile bu durumu etkilemeyecektir.-

Etkilemeyecek dedim! çünkü nasıl 40 yıl öncesinde poşet içinde boş arsalara bıraktığımız atıklara –ÇÖP!- denmiş ama günümüzde hepsine –GERİ DÖNÜŞÜM!- diyorsak ilmide kendi içinde gerekli, gereksiz olarak ayrıştırdık. Hatta 21. YY. da kendimizi de aşarak –İÇERİK!- adını verdiğimiz yeni tüketim şeklimizle altını doğru veya yanlış tercihlerle çok önemsemeden, konusuna da sadece izleyici kitlesine hitap etsin ve yeterli beğeni gelsin diye üretilen; görüntüde zengin muhtevada yetersiz ve zaman kaybına neden olan bir sürü çöp görselle hem bilgisayar hem de kendi hafızamızı doldurup taşırdık diyebilirim.

Bu sebeple vicdanımızı kendi imkanlarımız dahilinde sürekli dini ilimlerle desteklememiz gerekmektedir. Bu arada bu desteği yaparken nasıl sadece betonla veya sadece demirle bina inşa edilemiyor ise hakim yardımcısı olan aklımızı da fen ilimleri ile terbiye etmemiz ve bunu eş güdümlü yapmamız gerekmektedir. Bu arada fen ilimleri derken ben demiyorum ki (E=MC2) gibi bir formül bulun ve başlayın parçalamaya. –aslında olsa da tadından yenir hani!-

Her iki kısmında ilgili ilimlerle nurunu artırdıktan sonra geriye birleşmesi kalıyor ki buda her babayiğidin harcı değildir. Kişinin kendi vicdan – ı mahkemesinde şayet din ilmiyle beslenen vicdanın hakimliği ve fen ilmiyle terbiye edilmiş aklın rehberliği eşliğinde verilen her karar gerçek hakikatin kapısını aralayacak bu durumda herkes kendi hikayesinde insan-ı kamil mertebesinin önünü açmış olacaktır. Bu hususta tek ve koşulsuz yapılması gereken en önemli eylem “OKUmak” olacaktır. Tabi siz başına “ANLAYARAK” kelimesinide ekleyebilirsiniz.

… ilim ilim bilmektir.

İlim kendin bilmektir,

Sen kendini bilmez isen,

O nice okumaktır. (Yunus Emre)

Buraya kadar verdiğimiz veya vereceğimiz kararların her iki ilmin harmanından uzak mahkemelerde yanlış tecellilere sebebiyet verebileceğinden ve bu durumun kişinin kendi yaratılış gerçeğine ulaşamayacağından bahsetmeye çalıştım. Bu konuyla ilgili eldeki malzemeyi kullanamama beceriksizliğinden daha da beter olanı vardır. Oda, vicdanın ve aklın ayrı tellerden çalmasıdır ki, bu durum kişiyi fikr-i kansere yakalattırır. Bu hastalık öyle bir anda ortaya çıkmaz her rahatsızlıkta olduğu gibi önce ufak semptomlar halinde kendini gösterir. Mesela her olayda kendini haklı bulma, karşısındaki söylemlere fazla / hiç kulak vermeme buna rağmen sürekli mekanı kendi sesiyle donatma, arada gelen histeri krizleri, herkesin onu sevmesi ihtiyacı vs. şeklinde ortaya çıkabilir.

Kişi kendi düşünce mahkemesinde herhangi bir yargı konusu gündeme geldiğinde de, içerik ne kadar basit olursa olsun, dini ilim ağırlıklı beslenen bir birey konuya sadece tek yönlü beslenen dengesiz bir bireyin verdiği kararla eşdeğer bir (haram, helal, sevap, günah veya ayet, hadis) şekilde bakacaktır.” Hatta bu hususta yaşadığım gerçek bir hadiseyi de burada belirtmem gerekirse; iş yerinde bir sabah hep birlikte hasbihal ettiğimiz bir sırada bir büyüğümüz konu “eşler arası saygı” ya geldiğinde; “bu durum o kadar ciddidir ki arkadaşlar bir eş yeni evlendiği ilk gün kocasının ayağını yıkamalı hatta bununla da kalmamalı o yıkama eyleminden kalan kirli suyu evin her bir yanına dağıtmalı ki evliliği bir ömür boyu bereketli olsun. “ demişti. kendisine bu anekdotu nereden bulduğunu sorduğumuz vakit bizlere “hadis bu çocuklar başka ne olabilir demişti.” Biz tabi sonrasında bilgi çöplüğünde yaptığımız kısa bir araştırmadan sonra aynı konunun yalan hadisler başlığı altında yazılı olduğunu gördük kendisine tekrar bu şekliyle bilgi kaynağını sorduğumuzda “arabada açtığım o dini radyo çok kesin söylemişti nasıl olur!” dediğini daha dün gibi hatırlarım.

Yukarıda belirtiğim örnek ışığında, hakikati ayakta tutan vicdan ve aklı besleyen din ve fen ilimleri musluğunun birinin kapatılması diğerinin baskın hale gelmesine ve dolayısıyla birinde körü körüne bağlılık, diğerinde de hile ve şüphecilik doğuracaktır. Bu ikinci kısım içinde şu an televizyon kanallarında görmekten artık gına gelen sözüm ona okuduğu okul ve yazdıkları yabancı makalelerle kendi egolarını şişirmek uğrana aldıkları diploma, yetersiz gelen isimleri önüne eklenen unvanları ve gördükleri fen ilimleri de anlamlandırmaya yeterli gelmediği için kainatın –BÜYÜK BİR PATLAMA- dan ibaret olduğunu ve bu patlamanın günümüzde de etkilerinin görüldüğünü sonrasında bittiği vakit, her şeyin biteceğinden bahsetmektedirler. Bu hususta kendi nazarında ağızları laf kalabalıkları ile dolu olduğundan zaten her seferinde haklı çıkacak ve kimseyi de fazla umursamadıkları için haklı çıkmanın gururuyla akşam evlerinde mis gibi uyuyacaklardır. – tabi, gerçekten gözlerine uyku girebilirse.-

Bu sebeple, kişi kuranda zikredildiği gibi yaratılmış olanların en yücesi ve en mükemmel haliyle yaratılanı ise bunu düşünürken fikr-i kasketini önüne çıkarıp koymalı ve her iki ab-ı hayattan nasiplenmelidir. Böylelikle doğduğundan itibaren beslenerek büyüttüğü vicdanı ve aklını insan bu faydalı ilimlerle destekler hatta bununla kalmayıp, karşılaştığı hadiselerde hakiki adaletin tecelli etmesi arzusunda ise ona göre bu iki kaynağı tek bir potada birleştirir ve etrafına ışık saçarak sadece kendi için değil her yerde ve her yaşta karşısına çıkacak bu kalın ve yüksek duvarlara inat, insanlığın hatta bütün ümmetin aydınlanması için bir mum yakabilir.

Ne güzel yakabilene, hoş düşünebilene.