Bu, zamana bakış açısından güzel bir yaklaşım.
Ancak, geçmişi ve geleceği ile -ki bize göre geçmiş bize göre gelecek öyle bir şey yok-, evren eninde sonunda yok olacağı için sonsuza kadar bu şekilde yaşamak mümkün değil. Ayrıca geçmişe gidildiğinde, yaşam deneyimimi şu anın aynısı olacak mı bilmiyoruz, belki de sadece gözlemci olarak geçmişte bulunabiliyoruz. Yani gerçek anlamda yaşamak mümkün olmayabilir.
Bu arada taraflı bir haber de olsa, Leonardo da Vinci nin el yazmalarında, kendisini 500 yıl sonraya götüren birinden bahsetmekte olduğu yayınlandı. Günümüze gelerek kendisine saygı duyulduğunu gördüğüne sevindiğini ve bazı teknolojik yenilikleri yazmış olduğu açıklandı önemli bir dergide. Aslında bu zaman yolculukları teknik olarak mümkün olmasına rağmen, kalıcı olarak başka bir zaman diliminde deneyime devam etmek çok da bize göre mi bilemiyoruz hem yapısal hem zihinsel vs farklı açılardan.
Evren mutlak entropiye hızla koştuğu için, kısaca bir şekilde yok olacağı için bu şekilde yaşam, ya da simülasyon içine kendini aktararak yaşamak, vücut ya da kafasını dondurmak vs vs hiçbir yöntem kalıcı olmayacak.
Hepsini geçtik, evren saatiyle kısa bir süre sonra, samanyolu galaksimiz, andormeda galaksisi ile çarpışacak. Evet, bu çarpışmada dünyanın nasıl etkileneceğini bilmiyoruz. Belki de kıyamet denen şey budur ve evren yok olmadan biz yok olacak olabiliriz.
