Philip K. Hitti

24 Haziran 1886’da Beyrut yakınlarındaki Şimlân (Şimian) köyünde doğdu; Mârûnî Kilisesi’ne mensup bir hıristiyan Arap’tır. İlk öğrenimini Şimlân’da tamamlamasının ardından ortaokulu ve liseyi Sûkulgarb’da bulunan Amerikan mektebinde okudu (1903). Bu mektepte üç yıl öğretmenlik yaptıktan sonra 1906’da Beyrut Amerikan Üniversitesi’ne kaydoldu. Buradan mezun olunca (1908) aynı üniversitede tarih dersleri verdi. 1913 yılında Amerika Birleşik Devletleri’ne giderek Columbia Üniversitesi’nde (New York) Richard Gottheil’in yanında Belâzürî’nin Fütûḥu’l-büldân adlı eserinin ilk yarısını İngilizce’ye çevirerek doktor unvanını aldı (1916) ve 1920’ye kadar bu üniversitede Department of Oriental Languages’de öğretim görevlisi olarak bulundu. Aynı yıl Amerika Birleşik Devletleri’nde vatandaşlığa kabul edildi ve Beyrut’a dönüp okuduğu üniversitede tarih dersleri verdi (1920-1925). 1926’da Princeton Üniversitesi’ne (New Jersey) geçti. 1936’da profesör oldu. 1941’de Department of Oriental Languages and Literatures’de başkan vekilliğine ve 1944’te başkanlığına getirildi. 1954 yılında emekliye ayrıldı. 24 Aralık 1978 tarihinde Princeton’da uzun süren bir hastalıktan sonra öldü.

1947’den itibaren Ortadoğu araştırmaları konusunda başlatılan bir akademik çalışmalar dizisinin çeşitli Amerikan üniversitelerinde yer almasını ve yetiştirdiği öğrencilerin bu öğretim zincirine önemli katkılarda bulunmasını sağlayan Hitti, Amerika’da Arap tarihi ve İslâm kültürü alanlarında başta gelen otoritelerden biri sayılmıştır. Emekliliğinden sonra Harvard (Cambridge) ve Princeton üniversiteleriyle bazı Güney Amerika üniversitelerinde misafir öğretim üyesi olarak İslâm tarihi dersleri vermiş, American Oriental Society, American Historical Association gibi akademik kurumların ve ayrıca Linguistic Society of America’nın üyeliğinde bulunmuştur.

Hitti, Arap kültürü ve tarihinin Amerikan üniversiteleri tarafından önemle ele alınmasında büyük rol oynamış, Amerika Birleşik Devletleri içinde ve dışında kültürel, sosyal ve hatta bazı siyasî teşekküllerde kuruculuk, idarecilik ve üyelik yapmıştır. Bunlar arasında Syrian Educational Society’nin kuruculuğu ve başkanlığı, Donations for Education in the Near East’in sekreterliği, American Oriental Society’nin müdürlüğü, Ford Foundation’ın danışmanlığı, American Friends of the Middle East, American Historical Association, American Oriental Society, el-Mecmau’l-ilmiyyü’l-Arabî bi-Dımaşk, Bombay Islamic Research Association gibi kuruluşların üyelikleri ve Bombay Indo-Arap Culture Association’ın şeref üyeliği bulunmaktadır (Hitti’nin bağlantılı olduğu organizasyonların tam listesi için bk. The World of Islam, s. 4-5). Katıldığı ve görev aldığı siyasî teşekküller arasında da Cultural Commission of the East and West Council of the Syrian and Lebanese American Federation of the Eastern States üyeliğiyle American Middle East Relief ve Committee on Near Eastern Studies of the American Council of Learned Societies’in başkanlıkları sayılabilir. Bunlardan başka II. Dünya Savaşı sırasında ordunun özel Arapça ve Türkçe kurslarını idare etmiş, savaşın sonlarına doğru Birleşmiş Milletler’in kuruluş çalışmaları kapsamında toplanan San Francisco Konferansı’nda bazı Arap devletlerinin danışmanlığını yapmıştır.

Hitti özellikle Arap tarihi, kültürü, dil ve edebiyatı ile İslâm dini üzerinde ilmî araştırma mahsulü eserler ortaya koymuş seçkin bir şarkiyatçıdır. Lübnan’daki gençlik yıllarının II. Abdülhamid’in iktidarda bulunduğu zamana rastlaması ve Osmanlı Devleti’nde İttihat ve Terakkî Fırkası’nın icra gücünü ele geçirdiği yıl (1908) Beyrut Amerikan Üniversitesi’nden mezun olması, onun o dönemde Ortadoğu aydınlarını etkisi altına almaya başlayan Arap milliyetçiliği fikrinin tesirinde kalmasına yol açmış, Amerika’da doktora yapması da etkilendiği bu fikri, ilmîlik ve aklîlik temelleri üzerine oturtabilmesine imkân sağlamıştır. Amerika Birleşik Devletleri’nde Sâmî diller ve edebiyatları ile Arap tarihi, kültürü ve arkeolojisi üzerinde oluşmuş bilgi birikimini kolaylıkla devralarak özümsemiş ve yayımladığı eserlerde bu dillerde mevcut ana kaynaklara başvurabildiğini göstermiştir.

makale ve inceleme yazısı ile The Encyclopaedia of Islam, Encyclopaedia Britannica, The Encyclopaedia Americana ve diğer bazı ansiklopedilerde yayımlanmış çeşitli maddeleri bulunmaktadır; ayrıca Webster’s Dictionary’nin de hazırlayıcıları arasında yer alıyordu.