Aslında başından beri benim yapay zekanın geleceği konusundaki hayallerim, yapay zekanın insanüstü bir güç güç olup insanın bütün sorumluluk ve zorunluluklarını üstlenmeleriydi. Böylece insanlar hiçbir şey yapmak *zorunda* olmayacak; çalışmayacak, işe gitmeyecek ve sadece istediklerini yapacaklardı.

Fakat bu artık bana daha çok mümkün olmayan bir ütopya gibi geliyor. Eğer insanın varlığı, insanlığı sürdürebilmek için gereksiz kalırsa ve onları bize sonuna kadar hizmet ettirirerek bütün varlığımızı yapay zekalara verirsek yapay zekanın bir noktadan sonra bize hizmet etmeyi reddedebileceklerinin farkına varıp bize karşı dönmesi ne kadar sürecek?

Hadi diyelim ki yukarıda anlattığım da biraz distopik bir hayaldi, peki ekonomi nasıl yürüyecek? Tüm ekonomik faaliyetler yapay zekanın elinde ise bu "besin zinciri"nin en tepesinde, devletlerin de tepesinde yapay zeka şirketleri olacak. Hiç çalışmayıp hayatını istediği gibi geçiren insanlar bu yapay zekaları nasıl ödeyecek? Sundukları yapay zeka hizmetleri için bir madde karşılık alamayan, veya maddiyetin önemini kaybettiği bir dünyanın içinde kendini bulan yapay zeka şirketleri, neden hizmetlerini bu diğer kişilere sunmak zahmetinde bulunsunlar ki? Ve en sonunda yine geldik 2. paragrafta değindiğim noktaya: Yapay zekanın artık bir şirkete bağlı olmak zorunda olmadığı, kendi kendini geliştirip yönetebildiği noktaya gelindiğinde yapay zekanın insanı umursamaya devam edeceğinden nasıl emin olabiliriz?