Star Wars evreninin en ciddi ve derin animasyonu Tales Of The Jedi olabilir. Bazı sahneleri o kadar iyi hazırlanmış ki gerilimi, duyguyu ve o sahnede anlatılmak istenen derin düşünceyi, karakterlerin hiç konuşmasına gerek kalmadan yüzüne bakarak anlayabiliyorsunuz. Benim bu hikayelerin arasında en çok sevdiğim kısım Count Dooku ile ilgili olanlardı. Dooku'nun yozlaşma hikayesi sandığımdan çok iyi çıktı. O sanatsal (müziksel) anlatım aşırı güzeldi. İlk Dooku sahnesi sizi çok etkileyebilir. Jedi'ların (aydınlık tarafın) o kadarda masum olmadığı aslında siyah ile beyazın bazı yerlerde birbirinden çokta büyük bir farkı olmadığı ortada. Her ikisi de birbiriyle içli dışlı. Hatta bu tarafların tam ortasında Dooku duruyor. İki tarafa da bağlı değil. Ne "iyinin" ne de "kötü" olanın. Sadece "galaksiye barış ve düzen getirmeyi" istiyor. Sadece bu amacını gerçekleştirmek için seçmek zorunda (?) kaldığı bu yol, ne kadar doğru?
