Joker: İkili Delilik (Joker: Folie à Deux)

Ben ne izledim ya... Yani 1. filmden sonra bu ne? Müzikal yapmışlar bir de. Şaheser...

Filmi izlemeye yorumları okumadan gittim dolayısıyla beklentilerim az çok ilk filme göre şekillenmişti. Maalesef ki beklentilerimi karşılamayan bir deneyim oldu.

Filmde Joaquin Phoenix, iki kişiliği yansıtıyor ve bu kişilikler arasında sık sık geçiş oluyor. Bu iki kişiliğin oluşma nedeni ve geçişler psikolojik olarak güzel yansıtılmış bence. Ama Joker'in bu zihinsel dünyasında yaşadığı karmaşalardan ziyade Lady Gaga'nın müzikal dolu sahneleri gereğinden fazla olduğu için film biraz daha Lady Gaga'nın da ön planda olduğu bir eser olmuş.

Lady Gaga'nın ön planda olduğunu düşünmemdeki bir diğer nedense Joker (Joaquin Phoenix) ve Harley Quiin'in (Lady Gaga) romantik sahneleri. Arthur Fleck değil de Joker yazdım çünkü Quiin maalesef ki Joker'in şöhret ve cesaret dolu hayatına aşık, kendisine değil. İlişkideki denge de Quiin'i mutlu etmek üzere dengelenmiş ki bu da bence Joker karakterini zayıflatıyor.

Son olarak eklemek istediklerim de izlemenize değer olacak taraflar. Oyuncular kesinlikle çok iyi oynamış ve filmde etkileyici sahneler mevcut. Psikolojiye ilginiz varsa Joker'in iki kişilik arasındaki geçişleri dikkatinizi çekebilir. Film kapanışa doğru beklentimi daha çok karşıladı. Etkileyici bir sahneyle de sonlandırılarak bir nebze olsun film kurtarılmış oldu diyebilirim.

Film ön gösterime girmesiyle birlikte sinefil'ler tarafından sert eleştirilerle karşılandı. Onun da etkisiyle birlikte 4 Ekim'de izlemeye giderken ön yargılı şekilde gitmiş oldum. Filmi IMAX'te izledim. Filmi yerden yere vurmak istemiyorum, o kadar da kötü değildi bence. Filmi izleyen kitle ikiye ayrılmış durumda: Ya hiç sevmeyenler ya da çok sevenler. O da filmin içeriğinden olsa gerek, herkese hitap etmeyecek bir durum söz konusu.

Filme girmeden önce müzikal bir film olacağını biliyordum fakat bu kadar da yoğun ve gereksiz bir müzikal hiç beklememiştim bu yönetmenden. Yönetmen belli ki farklı bir hikaye tekniği ile hikayeyi yansıtmak istemiş ama yer yer başarısız olmuş ama başarılı olduğu birkaç sahne de vardı. Etkilendim birkaç sahnede, yalan yok. Gerçeklik ve hayal filmde o kadar iç içeydi ki bazen hangi sahne gerçek hangi sahne hayal ayırt edemez oldum.

Lady Gaga diğer inceleyenlerin de söylemiş olduğu gibi potansiyelini koyamamış bu filmde. Koyabilirmiş ama yönetmen izin vermemiş gibi. Fazla bir olayı yoktu Lady Gaga'nın, keşke olsaydı... Bir nebze filmi kurtarabilirmiş.

3. filmi çıkar mı bilmiyorum ama bu film yapalım da çıksın diye yapılmış gibi. Belki 3. film daha iyi olur ama Joker evreninde asıl film bu değil, izlemeseniz de olur. Kimisini tatmin eder, kimisin tatmin etmez.

Sinematografik olarak görüntüler, ışıklar, sesler genel olarak iyiydi.

Son sözlerimi de söyleyip inceleme yazımı bitirmek istiyorum. Konu basit ve gerçekçi. Yönetmen bu sıkıcı ve gerçekçi senaryoya hareket katmak istemiş. Başarılı olup olmaması konusu tartışılır. Joker'in çizgi romanlarını okumadım, çizgi romanlarda nasıl bir Joker çizilmiş tam emin değilim. Puanım genel olarak 6/10.

İzlemeye değer mi, eğer farklı bir aktivite olsun istiyorsanız değer ama güzel bir film izleyeyim diye gidiyorsanız değmez.

Eksantrik ve deneysel bir film olacağını zaten biliyor ve bekliyorduk. Her şeyden önce bazı noktalara değinmek lazım. Günümüzde Nolan'ın biçimlendirdiği Batman ve Joker anlatısı popüler. Ve o zamandan bu zamana kaos temsilcilerinin de sempati bulmasıyla gittikçe anti'leşen bu Joker anlatısına doğru geldik. Ama şunu söylemek lazım ki Nolan'ın ne Batman'i tam bir Batman'di ne de Joker'ı tam bir Joker'dı. Şimdi şaklabanlık, müzikal, dans gibi ekstazik kafa Joker benim asla benimseyebildiğim bir Joker olmadı ve ben koyu bir Batmanci'yim ama bunlar maalesef ki Joker'ın doğası. Yani deneysel dediğimiz The Batman ve Todd Phillips Joker'ı gibi yapımlar aslında günümüz sinemasında ele alınışlarına göre deneysel oluyor. Film boyunca ne düşünmem gerekeceğini açıkçası bilemedim. Bir kısmından sonra gittikçe işte film dediğin böyle olur diye sevdim ama sonuyla da yine belirsiz bıraktı beni. Açıkçası hedeflediklerini göz önünde tutunca gerçekten çok başarılı bir dilm olmuş derim. Ve sonrası için de ne planlandığına göre sonunun da değeri değişir.

Film anlamsız sanatsal bir film gibi ele alınmış ama temalarına odaklanınca üstüne konuşacak bir sürü konu ortaya çıkıyor. Hatta karakter üzerinden kendinle çok ortaklık bulabiliyorsun. İnsanın karanlık ve hayvansı yanını gözler önüne seriyor. Medeniyette yer edinememiş birçok erkeğin neler çektiğini, basitçe bir kadının koşulsuz sevgisinin her şeyi iyileştirebileceğini çok güzel ele alıyor. İnsan kurumlarının yozlaşmasını ve aslında bu suçlar üzerinde paylarının olduğunu ortaya koyuyor. Kimlik bunalımları, insanların zorbalıkları, bahtına ne çıkarsa gibi ilerleyen yaşamlar... Normalde ben Harley ve ilişkilerinden hiç hoşlanmam ama güzel bağlanmış ve çok güzel bir katkı yapmış. Sinemanın gücü budur diyorum her zaman en güncelini verebilir kaliteli bir anlatı. Gaga mükemmel bir surat olmuş. Özellikle bebek gibi güzel olmaması ve bir tık çarpık gibi görünmesi bence çok güzel bir tercih. Yine Dent gibi detaylar çok güzel gösterilmiş. Gotham'ı bazı açılardan karanlık tonlarda izlerken canım Nolan Dark Knight'ı çekti umarım tekrar sinemada IMAX izleriz.

Açıkçası sonu tam bir HÜSRAN ama bi okadarda gerçek Dünya'ya benzer. Tabi ki Ben bir Joker fanı olarak son ana kadar optimistic bir şekilde haksızlıkların bedelinin ödetildiği, intikamının alındığı, adaletin sağlanarak sevdiği insanla hayatına yeni ve mutlu bir başlangıç yapabildiği ''oh be sonunda'' dedirten bir son hayaliyle izledim. Ama ne yazık ki uzun süre sabırsızlıkla devamını beklediğim Joker 2 filmi benim için bir hayal kırıklığı. Ancak şu var ki filmin yaratıcıları her insanının doğasındaki mutlu sonu görme arzusunu kursağında bırakarak filmin ötesinde bir gerçekle sarsıyor seyirciyi. Çünkü hayatın ta kendisi de böyle değil mi? Her duyduğumuz korkunç olayın bedeli ödetilmiyor ya da her iyi/masum insanın sonu mutlu bitmiyor. Bu açıdan bakıldığında mutlu son algısını gerçeklikle yıkan ve sırf bu yüzden beğenilmemeyi göze alan Cesur bir film olmuş.