Gülün Adı (Il nome della rosa)

Umberto Eco engin bir tarih bilgisine sahip o yüzden bu kitapta yazar Orta Çağ gibi karanlık bir konuyu derinlemesine girip polisiyeyle birleştirmiş. Ard arda manastırda işlenen cinayetler ve bunları araştırmak için gönderilenlerin yaşadığı gizemli yolculuğunu anlatan bu kitap, okuyuca farklı bir bakış açısı katıyor.

Müthiş bir kitap, filmi de harikaydı. Skolastik düşünceyi en iyi şekilde ele almış. Herkese tavsiye ederim.

Okumadığımızda eksik kalacağımız bir eser,,
Ortaçağ karanlığını ve her karanlığın aydınlığa gebe olduğunu bütün doğum sancıları ile birlikte hafızamıza kazıyan muazzam bir eser.
Bunu okumadan ortaçağ derebeyliğini ve özelde kilise despotizmini, engizisyonu elbette başka kaynaklardan da öğrenebiliriz.
Fakat ruhumuza işleyecek ve tıpkı bir zaman makinesi vasıtası ile o zamana gidip bizzat o anı deneyimleyecek bir derinlik ancak bu kadar güzel yaratılabilir.
Filmi, kitabı kadar muazzam. Ve özetle diyor ki; Bizden sonraki nesiller; muhakkak ki bizcil milyonların kanı ve canı pahasına ve karşılıksız emeği ile , kanımızı ve canımızı hiçe sayanların , böbürlenerek ve yalan ihtişamlarının bir göstergesi olarak, tıpkı Babilin asma bahçeleri, Artemis Tapınağı, Mısır piramitleri misali bıraktıkları katedraller, kiliseler, tapınaklar ve şatolar üzerinden bugünü değerlendirecek.
Ardındaki yüzyılların acısı, bu acıyı çekenler ve aslında bugünün göreli özgürlüğünün diyetini "cadı" olanlar ayağına taş bağlanarak, kazığa geçirilerek, diri diri yakılarak; "içine şeytan girenler" canlı canlı deşilerek ödeyenler bunun gölgesinde kalacaktır.
Sahi ya; hangimiz bir müzeyi, ören yerini veya açık hava müzesini gezdiğimizde, hayran kaldığımıza yönelik, o dönem hükümranlarının kibrini ve bunun vesile olduğu, ardındaki köle ve sıradan halkın kanını ve alın terini görebiliyoruz.
Okuyun ve izleyin, hak vereceksiniz.