Çok eskiden izlediğim bu filmi yakın geçmişte tekrar izledim ve eski filmlerin değerini bir kez daha anladım. Yeni filmlerde karakterlerin konuşma biçimi, (senaristlerin yazış biçimi gereği) "lafı gediğine oturtmak" üzerine kurulu. Sürekli bir "one-liner" cevap yapıştırma peşindeler. Eski (ve tabii ki kaliteli) filmlerdeyse anlamlı, gerçek hayatı andıran diyaloglar var. Modern Hollywood (belki de insanların düşen dikkat uzunlukları nedeniyle) en çok bunu yitirmişe benziyor. Filmde
Çok eskiden izlediğim bu filmi yakın geçmişte tekrar izledim ve eski filmlerin değerini bir kez daha anladım. Yeni filmlerde karakterlerin konuşma biçimi, (senaristlerin yazış biçimi gereği) "lafı gediğine oturtmak" üzerine kurulu. Sürekli bir "one-liner" cevap yapıştırma peşindeler. Eski (ve tabii ki kaliteli) filmlerdeyse anlamlı, gerçek hayatı andıran diyaloglar var. Modern Hollywood (belki de insanların düşen dikkat uzunlukları nedeniyle) en çok bunu yitirmişe benziyor.
Filmde bir savantın hayatı ve başından geçenler çok hoş bir şekilde anlatılıyor. Tabii ki zor bir hayata doğmuş olmasından ötürü birçok travması da bulunan baş karakterimiz, bir matematik dahisi olmasına rağmen hayatın gerçekleriyle boğuşmaktan yeteneğine odaklanamıyor. Robin Williams'ın harika karakterinin doğru temasları sayesinde savantımız adeta can buluyor. İnsanın hayatına böyle iyi dostlar lazım dedirten türden bir ilişkiyi görüyoruz.
Söylemeye gerek yok ama, herkes izlemeli.
Filmde bir savantın hayatı ve başından geçenler çok hoş bir şekilde anlatılıyor. Tabii ki zor bir hayata doğmuş olmasından ötürü birçok travması da bulunan baş karakterimiz, bir matematik dahisi olmasına rağmen hayatın gerçekleriyle boğuşmaktan yeteneğine odaklanamıyor. Robin Williams'ın harika karakterinin doğru temasları sayesinde savantımız adeta can buluyor. İnsanın hayatına böyle iyi dostlar lazım dedirten türden bir ilişkiyi görüyoruz.
Söylemeye gerek yok ama, herkes izlemeli.
