Çok keyifli, hoş bir filmdi. Klişe tarafları vardı elbette ama bu biraz da insanın zorluklardan başarıya giden yolculuğunun doğasından kaynaklı bir durum. Bu arada film, NASA'nın mottosu olan "Per aspera ad astra", yani "Zorluklardan yıldızlara" lafını kesinlikle net bir şekilde gösteren bir film. NASA gibi dev kurumların başarılarının sebebi kurumların kendisi değil, o kurumları var eden insanlar ve onların kolektif emeği. Ve o kişilerin her birinin bir öyküsü var. "Hidden Figures" filmi bunların bir kısmına odaklanıyordu ama Dünya'da ayrımcılığa maruz kalan tek azınlık tabii ki kadınlar değil, göçmenler/mülteciler de çok ezilen bir kitle. Bunların monolitik bir şekilde belli bir kültürü temsil ettiği düşüncesi, ırkçılığın en gizli ve iğrenç formlarından biri. Her nerede olursak olalım, ülkemizden gelip geçen gizli dehaları ayıklayıp onları uygun pozisyonlara ulaştıracak yolların her zaman açık olduğundan emin olmamız şart. Bir ülkeyi ve kültürü zenginleştiren şeyler bunlardır; yoksa statikleşmeyle yüz yüze kalınır, insanlık ilerleyemez. Jose Hernandez'in gerçek öyküsünden ilham alan bu film, bunu bir kez daha bizlere hatırlatıyor.
