Öncelikle kendi tahminimi paylaşmak istiyorum ama 300 karakter sınırına takıldım. Cevap olarak yazabilirsem hemen ekleyeceğim.
Karanlık, av olma veya savaşma pozisyonundaki canlılar için yoğun bir stres yaratır. Cinlerle canavarlarla hiç işi olayan bir insan bile karanlıktan korkar çünkü karanlığın içinden ne geleceği belli değildir. Bu karanlık korkusu büyük ihtimalle genlerle taşınmış bir korkudur. Orada ne olduğunu bilmediğimiz yerler hep ürkütücüdür, uzak durmak gerekir. Canlılar karanlık korkusunu, uyku alışkanlığı kazanmadan önce kazanmış olmalılar. Güneş batarken güvenli bir yere girip saklanıyor olabilirler. Fakat saklandıkları yerde güneş doğana kadar her an kaçmaya ya da savaşmaya hazır bekliyorlardır. Bu da hayatları boyunca bitmeyen bir stres demektir.
Böyle bir ortamda saklanırken beynini ve vücudunu dış dünyaya kısmen veya tamamen kapatabilen bir canlı, bu yoğun stresten uzaklaştıysa direkt avantajlı konuma geçmiş olabilir. Stresten kurtulan vücut, kendi bakımını yapmaya, yenilemeye fazla öncelik vermiş olabilir.
Ben karanlık korkusuyla uyku düzenini birbiriyle çok alakalı görüyorum ama işin aslı nedir bilmiyorum. Okuduğum yazılar da uykunun tam olarak nelere bağlı olarak evrimleştiğini anlatmıyor. Bu tahminim ne derece doğrudur bilmiyorum.
