Kaçış hızı, bir gök cisminin bir gezegenin kütlesi nedeniyle uzay-zaman düzleminde yarattığı bükülmeyi (ki buna "kütleçekimi" adını veririz) yenmek için, bağımsız ve iticiye sahip olmayan herhangi bir cismin sahip olması gereken hızdır. Kaçış hızına ulaşan bir cisim, eğer kütleçekimin kaynağı olan cisimden tam tersi yönde hareket edecek olursa, bu gezegenin çekiminden kurtulacaktır. Böyle bir cisim, (gerçekçi olmayan bir şekilde) başka hiçbir kütleçekim kaynağı olacak cismin etkisi olmadığı varsayılacak olursa, sonsuza kadar yavaşlayarak ama hiçbir zaman durmayarak sonsuza kadar aynı yönde gidecektir.

Ancak eğer ki cisim, kütleçekimi kaynağından tam zıt yönde ilerlemiyorsa (yani eğik atış benzeri bir davranış sergiliyorsa), bu cisim söz konusu gök cisminin etrafında kapalı olmayan bir parabolik yörüngede dönmeye başlayacaktır. Eğer bu yörünge, hızda meydana gelecek bir ayarlama ile eliptik bir yörüngeye dönüştürülecek olursa, buna "yörüngeye girmek" denir. İşte bir gök cisminin yörüngeye girmesi bu anlama gelir.^[2]

evrimin gerçek olmadığını idda eden bir çok kişi bu örnek üzerinden evrimin gerçek olmadığını savunmaktadır.Exeter Üniversitesi'nden ekolog Martin Stevens şöyle konuştu: "Dünya genelindeki biyoloji ders kitaplarında, evrim konusu işlenirken verilen en meşhur örneklerden biri sanayi devriminin güveleriydi. Bu örnek, evrim karşıtları tarafından sık sık saldırıya uğruyordu."

Uçakla seyahat etmek, kaygılarımız ve korkularımız ne derse desin, inanılmaz derecede güvenlidir. Uluslararası Sivil Havacılık Örgütü (ICAO) tarafından yapılan açıklamaya göre, uçakla ulaşım havacılık tarihinin en güvenli ulaşım sistemine dönüşmüştür. Bu, istatistiksel olarak her on milyon döngü için (bir döngü, bir kalkışı ve bir inişi içerir) bir tane bile korkunç bir başarısızlık olmadığı anlamına gelir.

Bir uçakla seyahat etmenin bir otomobilde seyahat etmekten çok daha güvenli olması, sezgisel olarak doğru hissettirmeyebilir; ancak Amerika Birleşik Devletleri'nde, her 100 milyon araçta mil başına yaklaşık 1,13 ölüm meydana gelirken her 100 milyon uçak milinde sadece 0,035 ölüm meydana gelmektedir. Başka bir deyişle, Amerika'da bir araba kazasında ölme olasılığınız yaklaşık olarak 114'te bir iken, bir uçak kazasında ölme olasılığınız yaklaşık olarak 9.821'de birdir.^[1][2]

Virginia Tech jeobiyologları tarafından yapılan yeni bir araştırma, bilinen ilk kitlesel yok oluşun sebebini araştırdı. Araştırmacılar, olayın küresel oksijen miktarının azalmasına dayandığını ve bunun 550 milyon yıl önce Ediyakaran Dönemi'nin sonuna doğru mevcut hayvanların çoğunun kaybına yol açtığını buldu.

Virginia Tech Bilim Koleji Yerbilimleri Bölümü'nde doktora sonrası araştırmacı olan Scott Evans'ın öncülük ettiği araştırma, bu zaman aralığındaki hayvanların %80'inin soyunun bu ilk kitlesel yok oluşta sona erdiğini göstermektedir. Evans şunları söylüyor:

2005 yılında May-Britt Moser ve Edvard Moser, beynimizin nerede olduğumuzu ve nereye gittiğimizi hesaplamasında büyük öneme sahip bir çeşit nöron olan ızgara (grid) hücrelerini keşfettiler. O zamandan itibaren mekansal farkındalığın, hafızanın ve karar mekanizmasının işlevsel hale gelmesinde rol oynayan ızgara hücrelerinin ‘yer’, ‘sınır’ ve ‘head direction’ gibi diğer tip nöronlar ile ne şekilde iletişim halinde olduğunu bulmak adına çalışmalarına devam ettiler. Izgara hücreleri navigasyon sistemini içeren entorhinal korteks, Alzheimer hastalığının erken evrelerinde çok yoğun olarak hasara uğramaktadır ve bu nedenden dolayı kavramsal yeneteğin ve hafızanın nasıl ve neden kaybolduğunu daha iyi anlayabilmek için Entorhinal korteks Alzheimer ve diğer nörolojik rahatsızlıkların tedavisinde önemli bir potansiyel haline gelmiştir. 

Hayatınızda gözle görebileceğiniz en ileri sistem kendi beyninizin içine kurulmuştur. Kodlanan bir sistemin varlığı ve tüm hayatınız boyunca karşılaştığınız olayları hafızaya alan ve onları haritalayan bir sistem. 

Sonu sırf “loji” ile bitiyor diye astroloji, frenoloji ve ufoloji gibi konuları bilimsel sanan nice insan bulunmaktadır, hatta astronomi ile astrolojinin aynı şey olduğunu düşünenler de olmaktadır. Gökbilimci Carl E. Sagan bu durumu şöyle özetlemektedir:

Astroloji’yi bir bilim olarak değerlendirmeyen astrologlar da bulunmaktadır. Ancak astroloji, nasıl yorumlanırsa yorumlansın, astronomi sahasına da giriş yaptığından dolayı, elbette fizikteki kuvvetler konusuna da değinmemiz gerekiyor. Detayları anlamakta zorlanan okurlarımız her bir kuvvetin altında yer alan “Neden bu kuvvet sorumlu olamaz?” paragraflarını okumakla yetinebilirler.

Evrimsel biyolojide mimikri diğer bir adıyla taklitçilik, bir türün avından veya avcısından gizlenmek için diğer türe benzer özellikler geliştirmesi olarak tanımlanır. Doğada yaygın olarak karşılaştığımız mimikri örneklerinin başında canlıların birbirlerinin görünümünü taklit etmeleri gelse de koku, ses ve davranış gibi canlıların biyokimyasal özelliklerin taklit edildiği örnekler de bulunmaktadır. Daha detaylı bir şekilde Max Planck Enstitüsünde Davranış Fizyolojisi üzerine çalışan Wolfgang J. H. Wickler mimikriyi, “Taksonomik olarak yakından ilişkili olmayan iki veya daha fazla organizmanın yüzeysel benzerliği ile karakterize edilen fenomen” olarak tanımlamaktadır.

Genellikle mimikri davranışının oluşturulmasındaki amaç, taklit eden canlının, taklit edilen canlı dışında üçüncü tür bir canlıyı kandırmaktır. Bu üçüncü canlı, taklit eden türün avı veya avcısı olabileceği gibi, taklit ettiği türün dişisi veya erkeği de olabilir. Kısacası mimikri, canlının kendine zarar verebilecek diğer türleri kandırmak veya manipüle etmek amacıyla kamuflaj davranışı sergilemesi ve uyarı sinyalleri oluşturmasıdır. Doğada bu mekanizma temelde avcılara karşı bir savunma olarak geliştirilmiş olsa da avcıların da mimikri sayesinde avlarının güvende hissetmelerini sağlayarak onları kandırdıkları örnekler bulunmaktadır.