Prochlorococcus siyanobakterisi iş, yaşamı desteklemeye geldiğinde muhtemelen dünyadaki en önemli organizmalardan birisi. Okyanus yüzeyine yakın seviyelerde süzülen bu mikroplar –bunların trilyon kere trilyonlarcası– dünyadaki oksijenin yarısını üretiyor.

Çok bolca bulunmaları göz önünde bulundurulunca 24 Nisan 2014’te Science dergisinde yayımlanan ve bu mikropların müthiş genomik çeşitliliğini gösteren sonuçlar çok da şaşırtıcı değil. Aynı zamanda çalışma, milyonlarca yıl önce ortaya çıkmış olabilecek genomik nesilleri ya da “omurgaları” da meydana çıkardı. Çalışmada yer almayan ve Oregon Eyalet Üniversitesinde bacterioplankton çalışmaları yapan Steve Giovannoni hâkim bir varsayıma karşın şöyle söylüyor:

Akşam evinizde sakin sakin otururken evin önündeki sokaktan gelen, yaklaşan bir araba sesi duyuyorsunuz. İş sonrası evde sükûnet arayan kulaklarınız hem bangır bangır bas ağırlıklı kalitesiz bir müziğe, hem de normalin çok üzerinde bir motor sesine maruz kalıyor. Merak ve kızgınlıkla pencereyi açıp camdan bakıyorsunuz: Modifiyeli bir otomobilin içinde kolunu camdan sarkıtmış bir sürücünün, her tarafından ışık ve gürültü saçan -kendine göre havalı- kocaman arabasını sürdüğünü görüyorsunuz.

Bu sürücü sizce kadın mıdır yoksa erkek mi?

Bilim dendiğinde aklımıza deneycilik (empirizm) gelir; çünkü deney yapmak, bilimin temelinde yatar.^[1] Newton, Galileo, Curie, Einstein, Darwin gibi isimler; sanrılar, şahitlik veya vahiy gibi araçlarla kendilerine "bilgi aktarılması" yoluyla değil, gözlem, deney ve muhakeme yoluyla gerçekleri ortaya çıkarmayı başarmışlardır. Bunu yapabilmelerini sağlayan şey, Evren'e "bilim" dediğimiz perspektiften bakıp, onun metodolojisine uygun sorular sorup, onun araçlarını kullanarak, bu sorulara dürüst cevaplar aramaları olmuştur. Büyük fizikçi Max Planck, meşhur bir şekilde şöyle der:

Deneyciliğin (empirizm) bilimin temelinde yattığı açıktır; ancak bilim, sadece laboratuvarda yapılan deneylerden ibaret de değildir. Eğer öyle olsaydı, teorik fizik, antropoloji ve sosyoloji gibi sahaları bilimin dışına itmemiz gerekirdi. Öyleyse bilimin sınırlarını nasıl çizeriz? Onu nasıl tanımlarız? Bilimin uygulama alanı ne olmalıdır?

Acta Ethologica dergisinde yayınlanan bir çalışmada, Güney Amerika'da ilk kez amfibiler tarafından ultrasonik ses kullanımı kayıt altına alındı.^[1] Bu ayrıca birçok hayvan için kulak delici yoğunlukta olsa da insanlar tarafından duyulamayan bir tehlike çağrısı olarak yırtıcılara karşı ultrasonik ses kullanımının ilk belgesidir. Makalenin başyazarı Ubiratã Ferreira Souza şöyle anlatıyor:

Başka bir hipoteze göre ise çığlık, amfibiyi tehdit eden avcıya, bu örnekte Brezilya Atlantik Yağmur Ormanları'na endemik bir tür olan Yaprak çöp kurbağasına (Haddadus binotatus) saldırması için başka bir hayvanı çekmeyi amaçlıyor.

Londra Bilim Müzesi, Hawking'in ölmeden önce bitiremediği son kitabı Brief Answers to the Big Questions (Büyük Sorulara Kısa Cevaplar) isimli kitabının yayımlanmasına özel bir etkinlik düzenledi. Etkinlikte Hawking'in kitaba eşlik edecek bir animasyon için yaptığı seslendirmeye de yer verildi. Hawking'in bu ölümünden sonra verdiği mesajın bir kısmı şu şekilde:

Hawking, kitabında birçok büyük probleme kısmen kısa ve öz cevaplar vermeye çalışıyor. Bu sorular arasında "Dünya'da varlığımızı sürdürebilecek miyiz?", "Yapay Zeka bizden daha zeki olacak mı?", "Geleceği nasıl şekillendirebiliriz?" gibi sorular bulunuyor.

Halüsinasyonlar, gerçek gibi görünen ve temelde, ilgili duyu organlarının uyarılmasından kaynaklanmayan, daha ziyade zihin tarafından oluşturulan duyusal deneyimlerdir. Latince kökenli bir kelimedir ve "zihinsel olarak dolaşmak" anlamına gelir.

Halüsinasyona neden olabilecek faktörler çeşitli ve komplekstir. Halüsinasyonlar; şizofreni, demans, deliryum ve bipolar bozukluk gibi mental hastalıklarla ilişkili olabileceği gibi, aynı zamanda birçok psikolojik ve fiziksel koşulun etkisiyle de ortaya çıkabilir. Halüsinasyona neden olabilecek, halüsinasyon semptomlarını tetikleyebilecek bazı unsurları şöyle sıralayabiliriz:

Evinize aldığınız üçüncü Aloe vera bu. Önceki iki yetiştirme girişiminiz de başarısız olmuş, çiçekleriniz çürüyüp ölmüşler. Oysa kaliteli toprak ve vitaminler alıp, çiçeğinizi balkonda en uygun yere koymuştunuz. Hatta güneşin konumuna göre saksının yerini değiştiriyordunuz. Toprağında yuvalanan sineklerle bile amansız mücadelelere giriştiniz. Olmadı, bu da boynunu büktü, belli ki solup gidecek.

Üzülüyorsunuz.