Geriye dönün ve son iki yıldaki yapay zeka ilerlemesine bir bütün olarak bakın... Yapay zeka o kadar hızlı bir şekilde, o kadar çok alanda insanlara yetişiyor ki, açıkçası yeni testlere ihtiyacımız var!

Stanford Üniversitesi İnsan Merkezli Yapay Zeka Enstitüsü (İng: "Human-Centered Artificial Intelligence" veya kısaca "HAI"), akademik ve endüstriyel uzmanlardan oluşan disiplinler arası bir ekip tarafından hazırlanan kapsamlı Yapay Zeka Endeksi raporunun yedinci yıllık sayısını yayınladı.

Günaydın!

Gözlerini açıyorsun, uykunu almış, güzel dinlenmişsin. Ancak bir anda afallıyorsun, çünkü bu yatak, sana ait değil. Ne iki kişilik bu yatağı, ne de odadaki eşyaları tanıyorsun. Hâlâ rüyada olduğunu düşünüp yataktan kalkıyorsun.

Biyolojideki güncel anlamıyla evrim, genellikle bir popülasyonun zaman içerisinde biyolojik çeşitlilik oranındaki değişiklikler anlamına gelir. Evrim, tek bir yazı ile enine boyuna değinilmeyecek kadar geniş bir konu olduğu için, bu yazının başlıca amacı, daha derin tartışmaların bulunduğu diğer yazı bağlantılarıyla birlikte evrimdeki güncel meselelere geniş bir bakış açısı sağlamaktır. Bu yazı, evrimin tanımları üzerine kısa bir araştırmayla başlayıp evrimin farklı modlarının ve ilişkili felsefi sorunların irdelenmesiyle devam eder. Daha sonrasında, özellikle bu ansiklopedide verilen konulara odaklanılarak evrim felsefesindeki diğer konuların bir özetiyle sonlanır.

Bu yazının başında verilen evrim tanımı fazlasıyla geneldir. Literatürde, bazılarının bu genel tanımlamayla uyuşmadığı daha spesifik tanımlar da vardır. Birkaç örnek verelim.

Bir deniz kaplumbağasını düşünün.

Yumurtadan çıktıktan hemen sonra, hiçbir ebeveyn yönlendirmesi olmaksızın denize gidip, kendi başına okyanusun tüm zorluklarına göğüs germeye çalışır. Tamam, bunu yapabilmelerinin yegâne nedeninin evrim olduğunu biliyoruz; burada anlatmıştık. Ve tamam, bu deniz kaplumbağalarının sadece %1'i kadarı yetişkinliğe erişebiliyor; yani doğan her 100 yavrudan 99 tanesi avcılara yem oluyor veya avlanamayarak ölüyor - dolayısıyla diğer türlerde de hassaslıkla tasarlanmış bir süreç değil, vahşi bir yaşam mücadelesi, bol miktarda şans ve atalardan miras alınan genlerin dikte ettiği davranışlar sayesinde hayatta kalma çabası görüyoruz. Ancak yine de doğar doğmaz bir hareketlilik, kendi başına yaşam mücadelesi verme, hayatta kalma konusunda belirli eğilimler var!

Bilim insanları, deniz suyundan aldıkları örnekler üzerinde araştırmalar yürütürken, öylece yüzeyinde süzülen göz küresine sahip olan tek hücreli bir canlının kendilerine baktığını fark ettiler! Her ne kadar canlı tek hücreliyse de, göz yapısı insanın gözüne büyük oranda benzerlik taşıyordu: bir lensi, korneası ve hatta retinası vardı! British Columbia Üniversitesi'nden Greg Gavelis ve arkadaşlarının Nature dergisinde yayınladıkları makaleye göre söz konusu canlının Dünya'yı algılayış biçimi, insanınkinden çok farklı. Exeter Üniversitesi'nden evrimsel biyolog Thomas Richards şöyle söylüyor:

Gözün karmaşıklığı Darwin'e kadar giden bir süre boyunca evrimsel biyologları büyülemiştir. Öyle ki, her ne kadar sonrasında basit bir ışık-algılayıcı yapıdan küçük basamaklarla evrimlemiş olabileceği mantıklamasını yapmış olsa da Darwin, ilk etapta gözün evrimiyle ilgili olarak "olabilecek en üst seviyede absürt" tanımlamasını yapmıştı. Konuyla ilgili Evrim Ağacı olarak yazdığımız bir yazıyı buraya tıklayarak okuyabilirsiniz.

sevgili arkadaşlar,

nostalji duygumuzu pekiştirerek başlayayım. çocukken, bir cumartesi günü perdelerimizin arasından bir güneş ışığı sızar, sıcacık, pasparlak olurdu ve kuş seslerini beraberinde getirirdi. huzurla esner, sağa sola döner ve pişen yumurta kokusunu alırdık. içeri sızan güneşin sıcaklığını tenimizde hissederken perdeleri açardık. birden gözlerimiz kamaşırdı. sıcacık, huzurlu ve güvenli...

Yerçekimi ile ilgili önceki analiz esasen doğrudur, ancak aslında Fermiyonlarla nasıl ilişkili olduğuna dair tam bir analiz başlangıçta eksikti. Aetherless modeline dayanan bu temel anlayış eksikliği, yakından orantılı olmakla birlikte, Yerçekimi ve Eylemsizliğin farklı olduğu anlayışına yol açtı. Bu aslında kesin olmaktan uzak olduğu için Einstein bir bakıma denklik ilkelerini kurmaya çalışırken haklı çıktı. Ataletsel Sürükleme ve Kuantum Yerçekimi Enerjisel olarak tamamlayıcıdır ve bu nedenle sayısal olarak eşittir, bu nedenle, Eylemsizlik ve Yerçekimi Kütlesinin eşdeğer olduğuna dair Klasik yorumu, genişletme sürecinde olduğu Klasik Mekanik için bir çapa olarak Newton Kütlesine olan açık ihtiyaç göz önüne alındığında bir tür doğrudur. . Ancak çıkmaza girdiği yerde,

Genel Teorisi ile ilgili çok ciddi bir problem, Einstein'ın Relativitenin sürekli fonksiyonlar ve hesap kullanılarak belirlenebileceğini düşünmesiydi, oysa Gerçeklik çok ayrıktır ve sözde temel olarak adlandırılan şeyin nasıl olduğunu tam olarak kavramak için Kuantum Durumlarının temel bir anlayışı gereklidir. kuvvetler ilişkilidir. Newton Yerçekimi, İstatistik Mekaniğine bağlı Kuantum Yerçekimi ile zıttır, bu nedenle Einstein bir dereceye kadar ona kalkülüs uygulayabildi, ancak bunu yaparken Yerçekimi Teorisini Kuantum Mekaniği ile birleştirmeyi imkansız hale getirdi. Bununla birlikte, Yerçekiminin doğru ve yeterli bir açıklaması, yalnızca Yerçekiminin tam kuantum doğasını değil, aynı zamanda neden Zaman Uzaması ile ilişkili olduğunu da açıklamalıdır. Gerçekten de, ikisi arasındaki bağımlılığı açıklamalıdır. Ayrıca, Yerçekimi ayrılmaz bir şekilde Sıcaklık ile bağlantılıdır,