Kuzey Pasifik Dev Ahtapotu (Enteroctopus dofleini) dişileri üç ya da dört yıllık bir ömüre sahiptir ve üreme döneminde tek seferde binlerce yumurta bırakır, ardından ölür. Öte yandan, olgunlaşmış bir kıyısal Sekoya ağacı (Sequoia sempervirens) asırlarca yaşayabilir ve her yıl milyonlarca tohum üretir (Şekil 1). [Editör notu: Sekoya ağacı ayrıca Amerikan kıyı çamı olarak da bilinmektedir.] Bu iki örneğin de göstermiş olduğu üzere organizmalar nasıl gelişim gösterdiklerine, büyümeleri için gereken sürelerde, olgunluğa ulaşma zamanlarına, belirli bir boyutta ne kadar yavru üretebildiklerine ve ne kadar süre yaşayabildiklerine göre çok belirgin farklılıklar gösterir. Bunların hepsini birden değerlendirdiğimizde organizmanın yaşam döngüsünü, yani yaşam öyküsünü; yaş, boyuta ve aşamaya bağlı gelişim, büyüme, olgunlaşma, üreme, hayatta kalabilme ve ömür uzunluğu oluşturmaktadır.  

Evrimsel ekolojinin bir dalı olan yaşam öyküsü kuramındaki esas gaye, türlerin yaşam öykülerindeki dikkate değer çeşitliliğin açıklanmasıdır. Öte yandan, yaşam öyküsü evrimini önemli kılan daha başka ve merak uyandrıcı bir sebep daha vardır. Doğal seçilim aracılı adaptasyon bireylerin Darwin Uyumu değişkenliğini temel almaktadır (Ç.N: Darwin Uyumu: Bir popülasyonun, takip eden nesiller boyunca kendisini oluşturan sayısını muhafaza edebilmesi ya da artırabilmesi) ve yaşam öyküsü karakterleri yaşama uygunluğun temel bileşenleri olan hayatta kalma ve üreme özelliklerini belirlemektedir. Bu nedenle yaşam öyküsü evrimi üzerine çalışmalar, evrimsel biyolojideki en temel konu olan adaptasyonu anlamakla ilgilidir.

Fokların buzların üstünde vakit geçirirken çıkardıkları sesleri az çok aşinayız. Kükreme benzeri seslerle tanınsalar da bugüne kadar birçok farklı ses çıkarttıkları da keşfedilmişti. Foklara ait, insan kulağının duyabildiği 34 farklı ses tanımlanmıştı. Ancak bu seferki sesler, buzun altından kaydedildi.

Oregon Üniversitesi'nden araştırmacılar Antartika'daki Weddell fokları (Leptonychotes weddellii) üzerinde çalışırken, suyun altında fokların çıkarabildiğini daha önce bilmediğimiz seslerini kaydetmeyi başardılar. Biyolog Paul Cziko liderliğindeki bir ekip 2017'de McMurdo Oşinografi Gözlemevi'ni kurduktan sonra, Antartika'nın deniz buzu altında dolaşan Weddell foklarının seslerini kaydetmeye başladı. O zamandan beri sürdürülen iki yıllık kayıtlar, şaşırtıcı bir keşfe yol açtı.

İnsanların, uzay kıyafetleri olmaksızın Dünya yörüngesindeki istasyonların bulunduğu uzay içerisinde 2 dakikaya kadar hayatta kalabilecekleri düşünülmektedir. Elbette bu, koruyucu kıyafetler olmadan uzayda 2 dakika güllük gülistanlık yaşayabilirsiniz demek değil. Sadece ölümünüz 2 dakikayı bulur demektir.

Ama daha önemlisi bu, popüler kültürde genelde bahsedilen "Astronot kıyafetlerinizi çıkaracak olursanız anında donmaya başlarsınız ve şişip, patlayarak ölürsünüz." iddiasının genel bir yanılgı olduğunu göstermektedir. Yani iddianın aksine, astronot kıyafetiniz olmadan uzayda durmaya çalışırsanız patlamazsınız, sağınız solunuz abartılı biçimde şişmez, anında donuvermezsiniz; ancak mutlu mesut da yaşayamazsınız.

Modern yaşamın olmazsa olmazlarından biri internet... İnternetin olmazsa olmazlarından birisi de "Wi-Fi" olarak bildiğimiz teknoloji. Kısaca, "kablosuz internet". Aslında tek kablosuz internet teknolojisi Wi-Fi değil. 2G, 3G, 4G ve LTE de kablosuz internete bağlanmak için kullanabileceğiniz sistemler. Ancak güvenilirlik, hız ve süreklilik söz konusu olduğunda hiçbiri Wi-Fi ile yarışamıyor. İyi ama bu Wi-Fi nedir? Ne anlama gelir? Neyin kısaltmasıdır?

İlk olarak Wi-Fi, Türkçeye "Wi-Fi Birliği" olarak çevrilebilecek Wi-Fi Alliance firması tarafından üretilen bir yerel alan ağı kablosuz iletişim teknolojisidir (WLAN). Wi-Fi, söz konusu birliğin WLAN teknolojileri dahilindeki ticari bir ürünüdür. Yani her Wi-Fi WLAN teknolojisidir; ancak her WLAN teknolojisi Wi-Fi olmak zorunda değildir (3G gibi örneklerde olduğu gibi). Wi-Fi, 2.4 ve 5 gigahertzlik radyo frekanslarını kullanarak iletişimi sağlar. Elektrik ve Elektronik Mühendisleri Enstitüsü (IEEE) tarafından belirlenen 802.11 standartları üzerine inşa edilmiş bir teknolojidir. 

Yaşam, 4 milyar yıl kadar önce, okyanus tabanlarında başladı. Milyarlarca yıl boyunca gezegenimizdeki yaşam, sadece denizlere ve okyanuslara hükmetti; mikrobik yaşam haricinde karalara adapte olabilen hiçbir makroskobik canlı yoktu. Sonrasında mantarlar, bitkiler ve nihayetinde böcekler karalara çıkmaya ve bu yaşam alanlarına da adapte olmaya başladılar. Karasal canlılara katılan son grup, omurgalı hayvanlar oldu. Balıklar içerisinden ayrılan bir grup, bugün kurbağa ve semender gibi hayvanlarla temsil edilen amfibilerin atalarına evrimleştiler. Amfibiler, hem suda hem karada yaşayabilen hayvanlardır ve bunlar, tamamen karasal yaşama adapte olmuş sürüngenlerin atalarıdır. Sürüngenler içerisinden bir dal memelilere evrimleşmiş, dinozorların yok oluşunu takiben yükselişe geçen memeliler içerisinde bir dal, primatlara gidecek soy hatlarının atası olmuş, bunlar içerisinden bir grup da bugün Homo sapiens olarak da bilinen biz modern insana evrimleşecek türlerin yolağı olmuştur.

Bu açıdan bakılacak olursa, "Hepimiz balığız." demek mümkündür. Kimi zaman bu argüman, sanki abartılı veya anormalmiş gibi algılanabiliyor. "Daha maymunu hazmedemedik, ne balığı?" gibi tepkiler alabiliyor. Ancak bilimsel gerçekler, bizlerin onları hazmedebilme hızından ve becerisinden bağımsız gerçeklerdir. Dahası, bu gerçekte hazmedilemeyecek pek bir şey yoktur; nihayetinde evrimsel biyoloji sayesinde biliyoruz ki yaşam tek hücreli organizmalardan başlayarak günümüzdeki çeşitliliğine erişmiştir (ve bu yolda, birçok tür yok olmuştur), dolayısıyla insanın ataları elbette sadece maymunlar veya primatlar olamaz; sonuçta maymunların ve primatların da ataları olmalıdır - ve elbette, vardır. Kemirgenler, ilkin memeliler, sürüngenler, amfibiler, balıklar, ilkel çok hücreli canlılar ve tek hücreli canlılar, insan evriminin daha erken basamaklarındaki atalarının sadece birkaçıdır. "Hepimiz balığız." derken, bunlardan sadece bir tanesi öne çıkarılmaktadır; tıpkı "maymun meselesinde" insanın atalarından bir grubun abartılı bir şekilde vurgulanması gibi...

Biyolojik cinsiyet ile ilgili anatomik farklılıklar pelviste, halk arasındaki adıyla leğen kemiğinde kolayca ayırt edilebilmektedir. Erkek ve dişi Homo sapiens pelvisleri arasındaki yapısal farklılıklar, dişi pelvisi ile karşılaştırıldığında daha belirgin ve iyi işaretlenmiş kas ekleri ile birlikte daha büyük eklem yüzeyleri olan erkek pelvisinin daha kalın iskeleti ile ilgilidir.

Daha belirgin farklılıklar ise, elbette dişi pelvisinin doğuma uygun şekilde evrimleşmesinden kaynaklanmaktadır. Peki gerçekten öyle mi?

Siber taksonomi nedir ve ekoloji alanını nasıl geliştirecek?

Taksonomiyi ekologlar için daha da güvenilir bir bilgi kaynağı yapacak olan devrim niteliğindeki bir taksonomik uygulama üzerine çalışmalar devam etmektedir. Taksonomik bilginin nasıl oluşturulduğu, test edildiği, ona nasıl ulaşıldığı, üstüne nasıl düşünüldüğü ve kullanıldığı siber taksonominin ortaya çıkışıyla büyük ölçüde değişmektedir.

Martin Scorsese'nin 1990 yapımı başyapıtı "Goodfellas", suç dünyasının acımasız gerçekliğini gözler önüne sererken, karakterlerinin derinlikli portreleriyle de izleyicileri etkisi altına almıştır. Bu film, aslında bir suç hikayesi gibi görünse de, özünde insan doğasının karmaşıklığını, güç arzusunun yıkıcı etkilerini ve sadakatin kırılganlığını irdeleyen bir felsefi yapıt olarak da değerlendirilebilir.

Filmin merkezindeki karakter, Henry Hill, suç dünyasına girişiyle birlikte hayatının kontrolünü kaybeden bir adamdır. Ancak Henry'nin trajedisi sadece suçla ilişkili değildir; asıl trajedisi, kendi iç dünyasındaki çöküşüdür. Filmin her ne kadar başında bunu görmesek de Henry, güç ve statü arayışıyla dolup taşarken, insanlığını yitirir ve sonunda yalnızlıkla yüzleşir. Gangsterliği istemez bir nevi kendisini Gangster olarak görür Bu, filmin temel felsefi teması olan güç ve kontrol arayışının insani bedellerini yansıtır.

İnsanlık uzay mücadelesinde Mars yolculuğuyla yeni bir adım atmaya hazırlanıyor. Ancak yolcuğun güvenle gerçekleştirilebilmesi için insan bedeninin aşması gereken engeller var. Bu zamana kadarki uzun süreli insanlı uzay görevleri genellikle 4-7 ay arası sürdü. Uzayda tek gidişte en uzun süreyi geçiren Valeri Polyakov, Mir Uzay İstasyonu'nda 437 gün kaldı. İnsanlı Mars görevleri için planlanan süre ise 6 ay gidiş, 18 ay yüzeyde kalma ve 6 ay dönüş olmak üzere 900 günden fazla. Sadece Mars yüzeyine varıp hemen geri dönmek istense bile en iyi şartlarda 400 günden fazlasına ihtiyacımız var. Böylesi uzun sürecek bir yolculukta mikro-kütleçekimi altında insan vücudunun göstereceği fizyolojik değişiklikler, radyasyon maruziyeti ve uzun süreli izolasyon ortamının yaratacağı sonuçlar aşmamız gereken engellerin önde gelenlerini oluşturuyor.

Mikro-kütleçekimli (ya da "ağırlıksız") ortamda fizyolojimiz değişime uğrar. Vücut sıvıları yer değiştirir, buna bağlı olarak kalp atım ve solunum mekanizmalarında, kan hücre sayılarımızda, hatta göz içerisinde bile çeşitli değişiklikler meydana gelir. Yine de insan bedeni birçok değişikliğe birkaç gün gibi kısa süre içerisinde adaptasyon (daha doğru ifadesiyle aklimasyon veya modifikasyon) sağlayabilir.

Tüm şekil ve boyutlardaki atomlar , bir 3B nesnenin en basit 2B perspektifi olan, yaygın olarak elektron kabukları olarak adlandırılan şeyi üretir. 3B perspektife ilerlerken, Kuantum Mekaniğinin Schrödinger Dalga Denklemini oluşturan kabuklara elektron bulutları ve elektron orbitalleri diyoruz .