Satürn'ün en büyük uydusu Titan, özellikle Dünya'nınkine benzer şekilde nitrojenden oluşan ancak önemli konsantrasyonlarda metan ve etan içeren yoğun bir atmosfere sahip olan yapısı ile Güneş sistemimizin önemli uyduları arasındadır. Hidrokarbon açısından zengin bir yüzeyle birleşen bu atmosferik bileşim, Titan'ı bilimsel keşifler için önemli bir hedef hâline getirmektedir.

Titan'ın yoğun atmosferi, bu zamana kadar yüzeyinin çoğunun doğrudan gözlemlenmesini engellemiştir ve NASA'nın Cassini-Huygens gibi misyonlarını bu uydunun gizemlerini açığa çıkarmaya teşvik etmiştir. Bu görevler tarafından toplanan veriler sayesinde Titan'ın manzarası; denizler, göller, nehirler ve rüzgârın etkisiyle şekillenen geniş kum tepeleriyle karakterize edilen, hepsi aktif bir jeolojik ve hidrolojik sistemin göstergesi olan çeşitli arazileri ortaya çıkarmıştır.

Canlı organizmalarda bazı hücreler, diğer hücreleri zalimce silip süpürür.^[1] Bu "hücresel yamyamlık" yaygın, doğal bir süreçtir: Vücudunuzdaki beyaz kan hücreleri tam şu anda milyonlarca yaşlı kırmızı kan hücresini tüketiyor. ABD Ulusal Bilimler Akademisi Bildiriler Kitabı'nda yayınlanan yeni araştırma, bu tür "yamyamlık" davranışlarını teşvik etmek için bir grup genin kullanılmasının yeni bir kanser immünoterapisi geliştirebileceğini öne sürüyor.^[2]

Bu fikir, yeni makalenin kıdemli yazarı biyolog Denise J. Montell ve meslektaşlarının, hücrelerin sindirmeye çalıştıkları şeyleri sarmasına yardımcı olan Rac ailesindeki hiperaktif gen formlarının meyve sineği embriyolarında doku ölümüne neden olduğunu fark etmesiyle doğdu. Montell değiştirilen genlerin, hücrelerin "komşularını" tüketmesine neden olduğunu söylüyor. Bu genlerin RAC adında insanlara özgü versiyonları mevcut; Montell ise bunların, Santa Barbara'daki Kaliforniya Üniversitesi'nde çalışan yeni meslektaşı Meghan Morrissey'e kanser CAR-M immünoterapisi konusundaki çalışmalarında yardımcı olup olamayacaklarını merak etti.

Bir süpernova, büyük yıldızların ömürlerinin sonuna geldiklerinde çok parlak ve enerjik bir şekilde patlamasına verilen isimdir. Bu patlamalar öylesine şiddetlidir ki, uzayda meydana gelen en büyük patlamalardan birisi süpernovalardır. Tipik bir süpernova patlaması sırasında açığa çıkan enerji nedeniyle galaksilerin tamamının saçtığı ışıktan daha parlak bir ışık topu oluşabilir ve Güneş'imizin 8 milyar yıllık toplam ömründe yayacağından daha fazla enerji uzaya savrulur.

Süpernovalar öylesine ani bir şekilde yaşanır ki, sadece birkaç saat önce gökyüzünde olmayan bir nokta, birkaç saat içinde bir deniz feneri gibi parlayabilir! Ancak gökyüzünde görülen süpernovalar, gökteki diğer yıldızlar gibi değildir: Artık ölmüş bir yıldızdan arta kalanlardır...

Böcekler yumurtadan çıktıktan sonra metamorfoz geçirerek çeşitli formlardan geçerler ve nihayetinde yetişkinliğe ulaşırlar. Metamorfoz süreci, bir böcek popülasyonu içerisindeki farklı görevdeki bireylerin oluşabilmesini mümkün kılar. Örneğin görselde gösterilen askerler, kanatlı yetişkinler, birincil yetişkinler, neotenik böcekler metamorfoz sayesinde yumurtadan çıkan benzer bireylerden üretilebilir. Böylelikle birbirinden farklı yavrular yapmak gibi daha zorlu bir süreçten geçilmemiş olur.

Aşağıdaki fotoğrafta, genomu 21 Mayıs 2014'te tamamen dizilenen Nevada Nemli Odun Termiti, yani Zootermopsis nevadensis türünün yaşam döngüsü ve olası rolleri gösterilmektedir. Genomu dizilenen canlılar grubuna katılan bu termitler, insanların yapılarında yılda 40 milyar Amerikan doları zarara neden olmaktadır! Artık genomlarını bildiğimiz için, onlarla savaşmamız çok daha kolay olacak.

Hayvanların evrim sürecinde kısa zamanda boyut ve şekil bakımından hızlı değişimlere uğraması, Darwin dahil birçok bilim insanı için zorluk oluşturmaktaydı. Nature Communications isimli dergide yayımlanan bir araştırma, meydana gelen bu ani değişimlerin temelinde birçok küçük değişimin birikmesi olduğu savını destekliyor.^[1] Bu sav, Darwin'in Evrim Teorisi tarafından da öngörülmektedir.

Reading Üniversitesi'nden evrimsel biyologlar, bu ani değişimlerin ve bazı türlerin evrimsel geçmişinde görülen uzun durağanlık dönemlerinin istatiksel bir modelini çıkararak bu değişimleri ve durağan dönemleri açıklamayı hedeflediler.

İsrailli akademisyenler, hava boşluklu sistemlerden veri çalmak amacıyla kullanılabilecek kontrollü titreşimler yaratmak için bir bilgisayarın içine monte edilmiş fanları kullanmanın mümkün olduğunu kanıtladılar. AiR-ViBeR kod adlı bu teknik, İsrail'deki Negev Ben-Gurion Üniversitesi Ar-Ge Başkanı Mordechai Guri tarafından düzenlenen uzun bir veri hırsızlığı teknikleri listesinde yer alan tekniklerin en yenisi.

Geçtiğimiz son beş yıldır Guri, hava boşluklu bilgisayarlardan bilgisayar tarafından algılanmadan dış dünyaya veri gönderme yöntemlerini araştırmakta. Bu konuyla ilgili araştırmalar önem taşımakta; zira hava boşluklu sistemler yani internet erişimi olmayan yerel ağlardaki izole bilgisayarlar, genellikle gizli dosyalar veya fikri mülkiyet gibi hassas verileri saklamak için devlet veya şirket ağlarında kullanılmaktadır. Ancak veri çalmak için tek yöntem, verileri saklayan cihazlara internet erişimi sağlamak değildir.

İnsan, birçok şekilde tanımlanabilir. Yetenekleriyle, farklarıyla, özellikleriyle, üstünlükleriyle, alçaklarıyla... İnsan, bildiğiniz üzere zekası bugüne kadar en çok evrimleşmiş hayvan türüdür. İnsanı insan yapan özellik, apaçık bir şekilde, zekasıdır. Bu zekanın yan ürünü olarak gelen veya diğer hayvanlardan fazla gelişen algı, düşünme, merak vb. kavramlar sonucunda insan, kendi özünü merak etmiş ve arayışa yönelmiştir. Bu arayışta, pek çok iddia ortaya atılmakla birlikte, biri hariç tamamı günümüzde bilimsel geçerliliğini yitirmiştir. Günümüzde, açık bir şekilde ortadadır ki, insan Hayvanlar Alemi'ne ait bir hayvan türüdür ve ortaya çıkışı, kendisinden önceki bazı hayvan türlerinin evrimleşmesi sonucunda gerçekleşmiştir.

Bilimsel bir perspektifte insanı, sıradan bir tür olarak, taksonomi diye de bilinen "sınıflandırma bilimi" içerisinde tanımlarız. Türümüz ve insansı atalarımız, 6-7 milyon yıldır vardır; tüm maymunların ortak atası ise 47 milyon yıl yaşında. Evrim tarihinin yaklaşık 4.000 milyon yıl (yani 4 milyar yıl) olduğu düşünülürse, 4.000 sayısının yanındaki 47 sayısının ne kadar önemsiz olduğu görülebilir, hele ki 7 sayısı ele alındığında bu önemsizlik daha da belirginleşir. Modern insan dediğimiz Homo sapiens'in ise sadece 300.000 yıldır (0.3 milyon yıldır) var olduğunu göz önüne alacak olduğumuzda, bu önemsizlik akıl almaz boyutta artacaktır. Ancak insanın taksonomideki yerine bakmak, oldukça ufuk genişletici bir deneyimdir. Burada size bu deneyimi kazandırmak istiyoruz.

Belki şu meşhur soruyu duymuşsunuzdur: Diyelim ki bir yarışma programındasınız ve karşınızda 3 tane kapı var (üzerlerinde de 1, 2 ve 3 diye numaralar bulunuyor). Bu kapılardan bir tanesinin arkasında son model bir Bugatti Veyron, diğer ikisinin arkasında ise birer tane keçi var. Tek bir kapı seçme şansınız var ve içinizden geçen kapıyı, örneğin 2 numaralı kapıyı seçtiniz. Bu, tıpkı Türkiye'deki Var Mısın, Yok Musun? yarışmasında kendi kutunuzu seçmek gibi. O kutuda (veya kapıda) gerçekten büyük ödül olabilir; ama olmayabilir de...

Diyelim ki siz, 3 kapıdan 1 numaralı olanı seçtiniz. Sinsi sunucu, heyecanı arttırmak için sizin seçmediğiniz kapılardan bir tanesini, diyelim ki 3 numaralı kapıyı açtı. Ve tabii ki arkasında büyük ödül değil, keçi vardı. Dolayısıyla şu anda büyük ödül ya sizin kapınızda ya da sunucunun açmamış olduğu diğer kapıda... İşi daha da kızıştırmak için sunucu size şunu soruyor: