Domuz eti, tanım olarak, özellikle evcil domuzdan (Sus domesticus) elde edilen etin genel adıdır. Domuz eti, günümüzde birçok ülkede ciddi miktarlarda tüketilmektedir; ancak aynı zamanda gerek dini nedenlerle gerekse de domuz eti etrafında dönen hatalı bilgiler dolayısıyla çokça tartışmaya neden olmaktadır. Bu yazıda, domuz etinin ne olduğuna, besin değerlerine, sağlık açısından analizine ve konu hakkındaki mitlere değinecek, işin aslını öğrenmeye çalışacağız.

Domuz eti, %36'lık tüketim oranıyla Dünya çapında en çok tüketilen et türüdür.^[1] Domuz etinden sonra sırasıyla %35 ile tavuk eti ve %22 ile biftek (dana eti) gelmektedir. Aşağıdaki grafikte, çeşitli ülkelerde ortalama bir kişinin yılda tükettiği et miktarı, farklı et türlerine göre, kilogram cinsinden verilmiştir:

The New York Times gazetesinin yaptığı bir habere göre, İngiltere, İspanya, Fransa, Hollanda, Belçika, İsveç genelinde ve Endonezya'nın Jakarta kenti ile Türkiye'nin İstanbul kentinde 2020 yılında ölen insanların sayısı, son birkaç yılın ortalamasıyla kıyaslandığında dikkate değer miktarda arttı. Bu artış, COVID-19 ölümleriyle ilişkilendirilebilir. Ancak bir sorun var: 2020 yılında yaşanan bariz artışlar, açıklanan resmi ölü sayılarından çok daha yüksek!

Bu, elbette yaşanan fazladan ölümlerin tamamının COVID-19 kaynaklı olması gerektiği anlamına gelmiyor. İtalya ve İspanya gibi bazı ülkelerde zorlanan sağlık hizmetleri, diğer hastalıkların bakımını zorlaştırarak fazladan ölümlere neden olmuş olabilir. Ancak bu veri uyumsuzluğunun, COVID-19 salgını hakkında 2 önemli etkisi var.

Hayvan göçü, binlerce yıldır insanların ilgisini çekmektedir. Kıyı çamur çulluğunun Pasifik Okyanusu boyunca 9 günlük kesintisiz uçuşu gibi dayanıklılığın en şaşırtıcı girişimlerinden bazılarının uzak mesafe göçmenleri tarafından gerçekleştirilmesi bu ilginin geçerli bir sebebidir. 

Çoğu insan, göçü bir kuş sürüsünün üreme ve konaklama bölgeleri arasındaki mevsimsel hareketi olarak düşünür. Aslında, kuş göçü muhtemelen halk arasında en çok ilgi çeken biyolojik fenomendir ve ayrıca biyolojideki yerleşik bilimsel araştırma yöntemleri arasında en eski geçmişe sahip dallardan biridir (Berthold 2001). Fakat hayvan göçünün doğu batı arasındaki yolculuklar, kara ve okyanus içeren karmaşık gidiş dönüşler, okyanus ve göllerin su kolonları boyunca gerçekleştirilen düşey hareketler ve inişli çıkışlı yüksek dağ yolculukları gibi daha başka birçok şekli vardır (Hoare 2009). Göçü diğer hareket biçimlerinden ayıran şey, göçün tipik olarak bir tür yaşam alanından diğerine geçişi içermesidir (Aidley 1981).