An itibariyle farkında bile olmadan olağanüstü bir iş başarıyorsunuz: Bu sayfanın arkaplanıyla renksel karşıtlık içinde bulunan birtakım simgelerin izleri retinanıza düşüyor; sinirler bu görsel veriyi retinadan alıp temporal lobda bulunan ve verinin “ne”liğine karar veren ventral yol üzerinden beynin arka kısmındaki görsel kortekse taşıyor; görsel kortekste tanınan ve tanımlanan veri, bu kez de “nerede” olduğunun tespit edileceği dorsal yoldan geçerek paryetal loba ve oradan da tümüyle (görsellik, farklı katmanlarıyla anlam, sesletim ve hatta belki etimoloji yönünden) kavranacağı, neredeyse eşzamanlı olarak da deneyimlerinizin ve düşüncelerinizin geri kalanıyla ilişkilendirileceği prefrontal kortekse iletiliyor. Neredeyse bir paragrafta açıklamaya çalıştığımız tüm bu süreç çeyrek saniyeden dahi kısa bir sürede meydana geliyor ve ortaya çıkan sonuç hepimiz için çok tanıdık: okuma.

Okumanın Tarihi isimli kitabında Alberto Manguel 1984 yılında Bağdat Arkeoloji Müzesi’nde gördüğü, üzerinde hayvanları ve “on” sayısını simgeleyen çeşitli oyuklar ve izler bulunan, insanın yazıya dair ilk üretimlerinden biri olan ve tarihte önemli bir noktayı imleyen yaklaşık altı bin yıllık iki kil tabletten bahseder ve şöyle der:

Çok güzel bir söz vardır: "Yalancılık meslek dalı ilan edilmeli artık, o kadar çok ustası var ki...",

Ne kadar haklı bir söz öyle değil mi? çünkü günümüzde nereye baksak, bir sahtekarlık görüyoruz. Artık iyi yalan konuşan insanlara "zeki" denmektedir. İyi yalan konuşan insan gerçekten de böyle midir? politikacılar zeki midir? veya o absürt eserleri ile insanları kandıran kişisel gelişim yazarları zeki insanlar mı?

Özel Görelilik Teorisi (veya İzafiyet Teorisi), Evren'i oluşturan uzay-zaman dokusunun doğasına yönelik bir teoridir ve uzay ve zaman arasındaki ilişkiyi açıklar. Özel Görelilik Teorisi, Albert Einstein tarafından 1905 yılında yayınlanan On the Electrodynamics of Moving Bodies başlıklı makalede ileri sürülmüştür.^[1]

Özel Görelilik Teorisi, 2 temel postülat üzerine kuruludur:

Ön bağlılık (İng: "precommitment"), belirli bir eylem planına bağlılığınızı sağlamak için seçeneklerinizi kasten sınırlamanız anlamına gelen bir tekniktir. Bu teknik genel bağlamda kaçınmanız gereken seçenekleri yok etme (örneğin evinizdeki sağlıksız bütün yiyecekleri çöpe atma); bu seçenekleri seçmeyi daha zor hale getirme (sağlıksız yiyecekleri bir dolaba sokup dolabı kilitleme) veya bu seçeneklerle olumsuz sonuçları ilişkilendirme (partnerinizle "Eğer sağlıksız bir yiyecek yersem ek ev işi yapacağım." türünde bir bahse girme) yollarıyla uygulanır.

Psikoloji bağlamında ön bağlılık, gelecekte deneyimleyebileceğiniz ve sizi yoldan çıkarabilecek dikkat dağıtıcı unsurlar veya isteklerinize rağmen optimal bir eylem planını takip etmenizi sağlamak için kullanılır. Örneğin gelecekte sorunlu bir kimse ile iletişim kurmak isteyebileceğinizi biliyor ve iletişim kurmaktan kaçınmak istiyorsanız, bu kişinin numarasını telefonunuzdan silerek ve bu kişiyi sosyal medya hesaplarınızda engelleyerek iletişim kurmamaya yönelik bir ön bağlılık yaratabilirsiniz.