Othello Sendromu (OS), "ölümcül kıskançlık" veya "sanrılı kıskançlık" olarak da bilinir ve "sadakatsizlik" veya "aşırı kıskançlık yanılsaması" ile karakterize edilen bir psikotik bozukluktur. Bu kişiler, ellerine herhangi bir kanıt veya dayanak olmamasına rağmen, eşleri veya cinsel partnerlerinin kendilerine karşı sadakatsiz olduklarına yönelik saplantılı düşüncelere sahiptirler.[1] Ancak bu sendromda bu kişiler sadece bu düşüncelere sahip olmakla kalmazlar, aynı zamanda sosyal olarak kabul edilemez (eşlerini dövmek, cinayet işlemek, vb.) ve anormal davranışlar (sürekli tedirgin olmak, eşlerini takip etmek, vb.) da sergilerler. Bu nedenle Othello Sendromu, sanrılı bozuklukların bir alt kategorisi olarak değerlendirilmektedir.[1]
Bu hastalığın temelinde, hastanın olmak istediği şey ile, gerçekte olduğunu düşündüğü şey arasındaki tutarsızlıktan kaynaklı ortaya çıkan yetersizlik bulunur.[1] Bu kişiler, belli bir düşünceye aşırı değer verirler; ancak buradaki aşırılık, "aslen kabul edilebilir veya anlaşılabilir olan bir fikre mantık sınırlarının ötesinde bir boyutta değer vermek; fikre direnç gösterememe; o fikri araştırmaya var oluşsal bir önem atfetme; partnere büyük zararlar verme pahasına partnerin sadakatini koruma ve ispatlama çabası" anlamındaki bir aşırılıktır. Aşırı değer verilen fikirler, kişinin kendi zihninde üretilen fikirlerdir ve kişinin egosunun talep ettikleriyle veya kişinin özimgesiyle uyumlu bir doğaya sahiptir (egosintoniktir); aslında rasyonel sorgulamayla değiştirilebilirler fakat birey, genellikle bu sorgulamayı yapmaktan kaçınır.
(...)