Bir önceki yazımızda, Hardy-Weinberg Dengesi'nin basit ama etkili matematiksel ifadesini görmüştük. Basitçe, herhangi bir gen frekansını, fenotip (fiziksel özellik) frekansını veya genotip (genetik özellik) frekansını bildiğimiz sürece, ideal ve evrimin süregelmediği bir popülasyonda diğer tüm genlerin (alellerin) frekansını bu dengenin matematiği sayesinde hesaplayabiliriz. 

Peki, bu analizi sadece evrimin süregelmediği popülasyonlarda mı yapabiliriz? Çünkü eğer öyleyse, bu Hardy-Weinberg Dengesi neredeyse tamamen işe yaramaz bir denge demektir. Biliyoruz ki var olan tüm popülasyonlar yavaş ya da hızlı bir şekilde evrimleşmektedir. Evrim mekanizmaları, ister istemez popülasyonların hepsine etki etmektedir. Dolayısıyla eğer ki sadece evrimin olmadığı popülasyonlarda işe yarıyorsa, Hardy-Weinberg'in işleyebileceği bir popülasyon bulmamız imkansız demektir. Çünkü doğada evrimleşmeyen veya evrim mekanizmalarından muaf hiçbir tür yoktur (insan bunu bir miktar kırabildiyse de, tamamen kırmaktan acizdir). 

Evrendeki her şey, her sistem, her olgu belirli kombinasyonlar silsilesine dayanıyor. Onun dışında bazı temel şeyler aynı kalıyor. Maddenin ne olup ne olmayacağı, maddeyi oluşturan unsurların dizilişi, sıklığı ve miktarına göre belirleniyor. Hatta biz de kendi geliştirdiğimiz sistemlerimizi buna göre kuruyoruz.

Örnek vermek gerekirse bir atomdaki proton, nötron ve elektron sayılarının miktarı bambaşka elementler meydana getiriyor. Bu, atomu oluşturan 3 unsurun farklı sayılarda bir araya gelmesiyle mümkün oluyor. Elementlerin birbirleriyle belirli miktarlar bir araya gelmesiyle de bileşikler oluşuyor.

Toplu halde yaşama mecburiyetinden bir topluma dönüşme sancıları, hem kültür tarihi ve insan hakları gibi alanlara katkı sağlamış; hem de savaş, kaos, soykırım gibi yıkımlara neden olmuştur. Bu yüzden, insanın diğerleriyle birlikte yaşamaya olan mecburiyeti kaosu kendiliğinden engellememiştir.

İnsanların düzen içinde bir arada yaşamasına hizmet edecek sosyal kontrol mekanizmalarından biri olarak ceza hukukunda, görece hak ve özgürlüklere ağır müdahaleler içeren yaptırım tehdidi çatısı altında suç politikaları oluşturulur ve suç tipleri belirlenir.

Bu yazıyı okuyan her 2 erkekten birinin saçları 20'li yaşlarından itibaren dökülmeye başlayacak ve 50'li yaşlarında saçları büyük oranda veya tamamen dökülecek. Tabii erkeklerde saç kaybına aşinayız, dolayısıyla bu belki de pek şaşırtıcı değil. Ama aynı zamanda bu yazıyı okuyan her 5 kadından 1'inin saçları yaşa bağlı olarak zamanla dökülecek, her 2 kadından 1'inin saçları 50 yaşından sonra kafa derisi görülebilecek düzeyde azalacak. Yani hangi cinsiyetten ve hangi ülkeden olursanız olun, az ya da çok miktarda saçlarımızı yitireceğiz. Tabii ki bunun en ileri formu, erkeklerde görülen tam kellik. İyi ama neden? Neden kıllarımızı kaybediyoruz?

Mısır’dan elde edilen verilere göre, yaklaşık 5000 yıldır insanların kelliğe çare aradığı tahmin ediliyor. Yaşlanma nedeni ile erkeklerin yaklaşık %50'sinde, kadınların ise yaklaşık %20'sinde saç dökülmesi gözleniyor. Öte yandan saçımızın dökülüp dökülmeyeceğinin sırrı, atalarımızın genlerinde saklı.

Normalde aşina olduğumuz 3 uzaysal (uzamsal) boyutu bilirsiniz: En, yükseklik, derinlik... Sol-sağ, ileri-geri, yukarı-aşağı... Daha bilimsel tabiriyle x, y, z... Buna, 4. boyut olarak bilinen zaman boyutunu da eklersek, modern fiziğe ulaşıyoruz. Bu konularla ilgili bilgilerinizi tazelemek için Genel Görelilik Kuramı'nı okuyabilirsiniz. Konuya daha basit bir giriş içinse buradaki yazımıza göz atabilirsiniz.

Ancak fiziğin en büyük ve meşhur problemi şu: Kara delikler, yıldızlar ve gezegenler gibi çok büyük cisimlerin fiziği olarak bilinen Görelilik Teorisi ile, atom altı parçacıklar gibi çok küçük cisimlerin fiziği olan Kuantum Fiziği, daha spesifik olaraksa Kuantum Alan Teorisi arasında bir uyuşmazlık söz konusu. Bunlar, fiziğin iki ayrı alt dalı olarak incelendiğinde harika bir şekilde çalışıyorlar; ancak birbirleriyle bütünleşik olarak incelenmeye çalışıldığında çok ciddi problemler çıkıyor. İşin özünde, iki teori birbiriyle uyumlu değil gibi gözüküyor.

GİRİŞ

Anti-kahramanlar, geleneksel kahramanlık anlayışından ayrılan ve genellikle kusurları, içsel çatışmaları ve ahlaki belirsizlikleriyle eserlere rol edilen karakterlerdir. Son zamanlarda popüleritesinin de artmasıyla sanat akımlarına büyük oranda yön vermişlerdir. Anti-kahramanların net bir tanımı olmamakla beraber net bir şekilde karakterlerin anti-kahraman mı yoksa kötü kahraman mı ayrımı da yapılamamaktadır. Bu yazımda olabildiğince anti-kahmanların neden yükselişe geçtiği ve kişisel özelliklerinden bahsedip neden popüler olduklarını inceleyeceğiz.